Ulica Piwna

[tea]

Na ulicy Piwnej
stoja krzywe domy
cegła po cegle
rozebrane ze wspomnień
kawałki tapet jak miłosne listy
wymachują skrzydłami do mnie

...ulicą Piwną
nie chodź o tej porze
zachód czerwono barwi ścianę
mozaiką dziwną dzikie wino
oplata łóżka rozesłane
i zapraszają puste bramy

ulicą Piwną mój kochany
nie chodzi nikt o zdrowych zmysłach
gdy samobójczym nurtem Wisła -

i tylko pies co przebiegł obok
wyszczerzył zęby w pół-uśmiechu
jak potargany szary obłok

[Henryk VIII]

Witaj,
jakoś tak sympatycznie skojarzył mi się Twój tekst z ulicą Miłą z wiersza Broniewskiego Piszesz: " wymachują skrzydłami do mnie
...ulicą Piwną " i odnoszę wrażenie, iż pomiędzy tymi dwoma wersami powinna przebiegać granica pomiędzy zwrotkami. Akcent grozy ( "ulicą Piwną mój kochany
nie chodzi nikt o zdrowych zmysłach
gdy samobójczym nurtem Wisła...") i akcent ironiczny (" i tylko pies co przebiegł obok
wyszczerzył zęby w pół-uśmiechu
jak potargany szary obłok" - w pożądanej relacji.
Interesujący wiersz
Pozdrawiam
H8

[tea]

Dzięluję za miłe słowa. Tak, myślałam o ulicy Miłej , zgadłeś.To stary wiersz, ulica Piwna już bardziej przyjazna:) niemniej jednak nadal jest w niej coś...
Strofę podzielilam, faktycznie, tak jest lepiej

[kerim13]

A ze mnie komentator do dupy, to się rzadko udzielam. Mogę mówić tylko o nastroju, klimacie, tym czymś ulotnym, co stanowi dla mnie największą wartość w poezji. Tutaj to mam. Ten klimat, ten nastrój, to coś. To tylko Cię, Herbatko, pozdrawiam.

[lczerwosz]

Piękny wiersz.
Ja lekko bym go zmodyfikował, dosłownie dotknięcia:

Na ulicy Piwnej
stoją krzywe domy -------------------<literówka
rozebrane ze wspomnień <---------------zmiana kolejności
cegła po cegle <---------------zmiana kolejności
kawałki tapet jak miłosne listy
wymachują skrzydłami -----------------> bez tego, wiadomo, że do mnie
ale można napisać:
już nie do mnie --- tragicznie, ale jednak zbyt banalnie, zostawiam do rozpatrzenia

...ulicą Piwną
nie chodź o tej porze
zachód czerwono barwi ścianę
mozaiką dziwną dzikie wino
oplata łóżka rozesłane <-------- tu się zastanawiam, czy nie dać w innej kolejności:
dzikie wino
oplata łóżka rozesłane
dziwną mozaiką
dalej bez zmian:
i zapraszają puste bramy

ulicą Piwną mój kochany
nie chodzi nikt o zdrowych zmysłach
gdy samobójczym nurtem Wisła -

i tylko pies co przebiegł obok
wyszczerzył zęby w pół-uśmiechu
jak potargany szary obłok


Wybacz ingerencję, ale bardzo się spodobał, zaciekawił.

[Sede Vacante]

Literówka w słowie "stoją".
Poza tym cieszę się, że znowu cię czytam.
Masz naprawdę niesamowity styl, pięknie operujesz słowami. Nie wiem, kim ty jesteś, ale musisz być naprawdę doświadczoną poetką, czuję to.
Piękne prowadzenie historii. wielobarwnie i wciągająco. Niezwykłą paletą słów i znaczeń.
Absolutny polot.

[tea]

Jestem tylko jeszcze jedną osobą z głowa w chmurach

[skaranie boskie]

Ale te chmury wysoko latają, Tea, wysoko...
To naprawdę dobry, klimatyczny (nie mylić z klimaciarskim) wiersz.

[tea]

Ta, ósme piętro

[lczerwosz]

Wysokość zobowiązuje