Nie zapomnij zapytać o grzechy

[Sede Vacante]

Zbliżają się do mnie drzewa
samotność z obojętnością otwarły kutą bramę

zbliżają się do mnie
zawodząc imiona daty
i grzechy

Lewiatan
Samael
Astaroth

Czuję lodowate marmury
księżyc oświetla mi drogę
do posępnej kwatery

prowadzą mnie twarze drzew

Balam
Uzjel
Forneus

Belial
Jelachiasz
Belfegor

Do ziemi
do dołu
do domu
prowadzą mnie duchy wyklętych

Nie patrz za siebie, bo wrócisz
tam nic się nie zmienia

do snu układają
niewypowiedziane zaklęcia
i

Moloch
Abbadon
Sealiasz

tu nie chcę być
ich widzieć

umieram za ciszę przyjaciół
zjawy z bestiariusza

nie patrzę za siebie bo

tamte twarze
nie pytały o moje grzechy

[Lucile]

Dobry wieczór Sede,
no, no piękną listę sztanów i demonów nam tu przedstawiłeś - taki prawie Diabłów spis powszechny.
I jest ich w Twoim wierszu - dwanaście, czy nie przez per analogiam - dwunastu apostołów?
Dobierzmy się do nich:

Lewiatan
Samael
Astaroth

Balam
Uzjel
Forneus

Belial
Jelachiasz
Belfegor

Moloch
Abbadon
Sealiasz

1. Lewiatan - gr. smok, synonim pierwotnego chaosu, wąż kręty, płochliwy, odpowiednik babilońskiej smoczycy - Tiamat, zaliczony w poczet upadłych aniołów i w klasyfikacji wg św. Tomasza należał do Chóru Serafinów
2. Sammael - z hebrajskiego "jad boga" , zaliczony w poczet upadłych aniołów, w klasyfikacji hierarchii chórów upadłych aniołów św. Tomasz z Akwinu - należał do Chóru Serafinów
3. Astaroth - odpowiednik babilońskiej Isztar, fenicka bogini pożądania, diabeł wyższy - Wielki Moguł Piekieł - z Chóru Serafinów i Chóru Tronów
4. Balaam - hebrajski demon chciwości i skąpstwa, zaliczony w poczet upadłych aniołów, z Chóru Potęgi
5. Uzjel - upadły anioł z Chóru Cherubów i Chóru Cnót
6. Forneus (Fenris?) - wilk- bestia, syn boga Lokiego i olbrzymki Angerbody (mit. skand.) - chyba jednak nie o tego demona Ci chodziło?
7. Belial - gr. synonim nieprawości, upadły anioł z Chóru Mocy
8. Jelachiasz - upadły anioł z Chóru Mocy i Chóru Cnót
9. Belfegor - upadły anioł z Chóru Księstwa
10. Moloch - utożsamiany z szatanem demon fenicki i kananeński, od słowa Melek - król, bóg. To jemu w ofierze składano dzieci
11. Abhadon - (Abbadon) - hebrajski niszczyciel, razem z szatanem wrzucony do piekła, z chóru Serafinów
12. Seoliasz - upadły anioł z Chóru Mocy i Chóru Cnót

uff, zmęczyłam się! więc nawet nie mam siły spytać, dlaczego akurat te?
- póki co - na tyle

"bezszatańskiego" wieczoru życzę i
pozdrawiam
Lu cile

[Sede Vacante]

Upór - w odkrywaniu kim byli - godny uwagi i pochwały.
A czemu te? Nie ma konkretnego powodu, ponad to, że chciałem wybrać jak najbardziej "złych wśród złych". Jak najgorszych zwyczajnie.
Wybrałem spośród dłuuuugiej listy,przeglądając ich historię, oczywiście pobieżnie.

[Lucile]

umieram za ciszę przyjaciół
zjawy z pamiętnika

nie patrzę za siebie bo

tamte twarze
nie pytały o moje grzechy

a te wersy bardzo przypadły mi do gustu
Cisza przyjaciół - z tymi prawdziwymi dobrze się milczy - za życia.
Są - nie oceniają, trwają przy nas - rozumiejąc i wybaczając.
Dla takich wartości warto żyć i umierać

[alchemik]

Sede, niezła demonologia stosowana.
Wiersz w swojej wymowie też niezły, powiedzialbym nawet, że dobry.
A byłby bardzo dobry, gdybyś wrzucił ze trzy zlośliwe demony, a o pozostalych dziewięciu zapomniał.
Zrobiła się z tego lista.
A wiersz jest o grzechach w nas. a wlaściwie o uporze z jakim dążymy do zła, pozornie wielbiąc dobro.
Przedstawiłeś się jako erudyta od demonów i skopaleś przy tym świetny wiersz.
Nie gniewaj się na mnie Sede za konstruktywna krytykę.
Potrafię czytać wiersze i odnajdować w nich poezję.
Ale najbardziej mnie smuci, gdy ta poezja tam jest ale przysypana niepotrzebnymi słowami.

Wyobraź sobie, że ja tak jak Lucille też znam się na upadlych aniołach. to ciekawe zagadnienie. A ja lubię mistykę, metafizykę oraz naukę.
Nauka niby nie pasuje do poprzedniego, choć nie w moim przypadku, jak to u alchemika.
Świetnie łączę te sprawy.

Sede, masz w sobie zadatki na dobrego poetę ale przedobrzasz.


A teraz dla zabawy mój żartobliwy wierszyk o demonach.

demonologia stosowana

Gdy rozum śpi, budzą się demony. Francisco de Goya


ponoć się budzą gdy śpi rozum
lęki i smutek nienazwany
reprezentanci świata grozy
istoty z piekła złe demony

gdy nieopatrznie je zaprosisz
złota spragniony albo władzy
szczęścia ci nie da żaden grosik
miłość nie pójdzie pod rozkazy

żądza i chciwość to przynęta
aby krok zrobić w ciemną stronę
kiedy już schwyci i opęta
duszę na wieki masz straconą

jak tu uniknąć opętania?
sposobów na to jest bez liku
wiara uczciwość ci się kłania
lub swojski demon na patyku

Ja tam wybrałem opcję drugą
bo trochę krucho u mnie z wiarą
własne demony mam już długo
a więc nie groźny mi Astaroth

wyhodowałem swoje własne
pod sercem tulę jak szczenięta
budzą się wtedy kiedy zasnę
albo wypuszczam je od święta

fakt długo potem leczę kaca
ale pohasać muszą dranie
ja z nimi także chętnie hasam
bo święto jest nie tylko dla nich

Azazel włazi mi na głowę
Samael też się czasem wtryni
moje demony łańcuchowe
skutecznie bronią mnie przed nimi

Belzebub już tylko na kawę
i opowiada jak tam w piekle
kto się załapał na rozprawę
kto egzorcyzmom broni wściekle

zwierzę się wam tu po raz pierwszy
zaprzeczę kiedy krzyk usłyszę
demony piszą za mnie wiersze
a ja sygnuję je podpisem

J.E.S.

Trzym się swoich wlasnych demonów, Sede, niech cię bronią przed tymi z piekielnych czeluści.

[alchemik]

Sede, niezła demonologia stosowana.
Wiersz w swojej wymowie też niezły, powiedzialbym nawet, że dobry.
A byłby bardzo dobry, gdybyś wrzucił ze trzy zlośliwe demony, a o pozostalych dziewięciu zapomniał.
Zrobiła się z tego lista.
A wiersz jest o grzechach w nas. a wlaściwie o uporze z jakim dążymy do zła, pozornie wielbiąc dobro.
Przedstawiłeś się jako erudyta od demonów i skopaleś przy tym świetny wiersz.
Nie gniewaj się na mnie Sede za konstruktywna krytykę.
Potrafię czytać wiersze i odnajdować w nich poezję.
Ale najbardziej mnie smuci, gdy ta poezja tam jest ale przysypana niepotrzebnymi słowami.

Wyobraź sobie, że ja tak jak Lucille też znam się na upadlych aniołach. to ciekawe zagadnienie. A ja lubię mistykę, metafizykę oraz naukę.
Nauka niby nie pasuje do poprzedniego, choć nie w moim przypadku, jak to u alchemika.
Świetnie łączę te sprawy.

Sede, masz w sobie zadatki na dobrego poetę ale przedobrzasz.


A teraz dla zabawy mój żartobliwy wierszyk o demonach.

demonologia stosowana

Gdy rozum śpi, budzą się demony. Francisco de Goya


ponoć się budzą gdy śpi rozum
lęki i smutek nienazwany
reprezentanci świata grozy
istoty z piekła złe demony

gdy nieopatrznie je zaprosisz
złota spragniony albo władzy
szczęścia ci nie da żaden grosik
miłość nie pójdzie pod rozkazy

żądza i chciwość to przynęta
aby krok zrobić w ciemną stronę
kiedy już schwyci i opęta
duszę na wieki masz straconą

jak tu uniknąć opętania?
sposobów na to jest bez liku
wiara uczciwość ci się kłania
lub swojski demon na patyku

Ja tam wybrałem opcję drugą
bo trochę krucho u mnie z wiarą
własne demony mam już długo
a więc nie groźny mi Astaroth

wyhodowałem swoje własne
pod sercem tulę jak szczenięta
budzą się wtedy kiedy zasnę
albo wypuszczam je od święta

fakt długo potem leczę kaca
ale pohasać muszą dranie
ja z nimi także chętnie hasam
bo święto jest nie tylko dla nich

Azazel włazi mi na głowę
Samael też się czasem wtryni
moje demony łańcuchowe
skutecznie bronią mnie przed nimi

Belzebub już tylko na kawę
i opowiada jak tam w piekle
kto się załapał na rozprawę
kto egzorcyzmom broni wściekle

zwierzę się wam tu po raz pierwszy
zaprzeczę kiedy krzyk usłyszę
demony piszą za mnie wiersze
a ja sygnuję je podpisem

J.E.S.

Trzym się swoich wlasnych demonów, Sede, niech cię bronią przed tymi z piekielnych czeluści.

[Sede Vacante]

Wybacz, nie będę czytał twoich wierszyków pod moimi, heh,

Dobrze, że chociaż krytyka była. Rozważę twoje wskazówki, chodź zamysł był od początku "z listą" i pewnie tak zostanie.
nie gniewam się. Tylko żenujące to z wierszykiem w komentarzu. Nie gniewaj się.

[Henryk VIII]

Witaj,
wiersz ponury i demoniczny ,lecz b. dobry: jeden z Twoich najlepszych Kawał nielichej i pożytecznej roboty odwaliła Lucile - dziękuję jej jako odbiorca tekstu. Mam tez jedno zastrzeżenie - co do wyrazu " pamiętnik" , jakiego użyłeś - a słowo to klimatycznie EWIDENTNIE nie pasuje do tekstu; jest bowiem infantylne i kojarzy się z kajecikami nobliwych panienek - dziewic z warkoczykiem z kokardą, w których to pieczołowicie spisywały życzliwe uśmiechy księdza. Walnij " bestiariuszy" albo w najgorszym razie " raptularzy" , ale nie pamiętnik! Howk!
H8

[alchemik]

Sede, ten wierszyk w komentarzu, to oczywiście tylko żart, dotyczący demonów, które w sobie hodujemy.
Jeżeli ciebie takie rzeczy żenują, to musisz popracować nad poczuciem humoru.
Ja ogólnie zgadzam się z Henrykiem i tak jak on twierdzę, że wiersz jest dobry.
Najważniejsza jest intencja autora. I jeżeli od początku miała być to lista demoniczna, to wybacz, ale nieco przekierowuje to znaczenie wiersza.
Jako odbiorca i wnikliwy raczej czytelnik poezji po prostu odczuwam to na swój sposób.
Włącza mi się taka lampka, która ostrzega, to zrobilbym tak. ale najważniejsze są intencje autora.

[Sede Vacante]

no nie ukrywam,żenują. Ale nie uważam,a bym miał popsute poczucie humoru. Zwyczajnie, na tego typu forach są pewne niepisane zasady. Kto ma wiedzieć, ten wie, ech...
Nieważne.

Henryku - dziękuję! "Bestiariusz" mi się podoba. Zmienię, jak wrócę do domu, teraz jestem na cudzym kompie i nie chcę nic na szybko robić,a che jeszcze raz całość przejrzeć.
Ale bardzo cenna rada! O takie rady mi chodzi, fenkjuuu!