najgorsze

[anastazja]

że w drugim człowieku
widzimy siebie
rozczarowanie przychodzi wtedy
gdy zauważamy
zupełnie inną osobę

[alchemik]

Tu nie muszę nic zmieniać.
Chociaż to bardziej zlota myśl, niż poezja.
A moze poezja złotej myśli?

Pewnie potrafilbym to przedstawić w innych slowach, bardziej skondensowanych.
Ale nie trzeba.
Bardzo mi się spodobało, Anastazjo.
Zacząłbym jednak wiersz od słów że w drugim człowieku widzimy siebie..
Za początek wiersza uznając tytuł.
Byłoby o wiele ciekawiej.
Spróbuj.

[Tjereszkowa]

Zgrabnie uchwycone, ale polemizowałabym z tą myślą. Wydaje mi się, że czasem jest dokładnie odwrotnie. Z jakim zaskoczeniem odkrywałam, że cechy, które irytują mnie w moich rodzicach, później dzieciach, są moimi własnymi cechami...
Ale racja, obserwując innych, sprowadzamy do wspólnego mianownika, jakim są nasze doświadczenia, nasze ja. Coś tam widzimy, resztę dopowiadamy na swój obraz i podobieństwo. I fakt, w takim przypadku rozczarowanie boli, a bywa, że gorzej niż boli...

Ciekawe, a skoro zmusiło do przemyśleń - znaczy dobre.

[alchemik]

O, Tjeri, moja ukochana sowa.
Znaczy, że się zgadzamy.

[Sede Vacante]

Doskonałe, od początku do końca!
Okruch poetycki, ale i aforyzm z tego wyszedł.
Spotykałem już bliźniacze "myśli złote", ale skrócone w formie, skompresowane w jednym zdaniu. Tu wcale nie czuję powielania, ponieważ forma jest bardzie rozbudowana, no i jest ta sama w przekazie, co znane mi już aforyzmy, a jednak zapisana w inny sposób. Wystarczająco "inny", by nie pachniał powtarzalnością.

To taka poezja, którą cenię sobie najbardziej. Niosąca ogromną mądrość, "misyjna", ale pisana językiem prostym, co absolutnie!nie znaczy, że pozbawionym poetyki.
Wielu pisze dziś poezję tak zawiłą(nie mówię, że gorszą, nie mówię, że grafomańską), że trzeba nieraz przeczytać kilkanaście, kilkadziesiąt razy, by zrozumieć.
Kwestia gustu i oczekiwań czytelnika.
Ja wolę taką właśnie, gdzie autor nie musi silić się na kody, przekaz tak pokryty tajemniczymi metaforami, że dzień nad wierszem cały trzeba spędzić.
Wolę autorów, którzy do perfekcji opanowali prostotę, a w tej prostocie, wciąż świeżą mądrość. Którzy co dien, na nowo potrafią zwyczajnie pokazywać czytelnikowi, jak wiele poezji można stworzyć z "patyka i sznurka".

[em_]

Zgrabne i trafne

[lczerwosz]

i to dzieje się zazwyczaj nagle, jak olśnienie

[anastazja]

Dziękuję Wam kochani. Pozdrawiam

[coobus]

rozczarowanie przychodzi wtedy
gdy okazuje się kimś lepszym

[anastazja]

Coby -