wszystko wszystko jedno

[Alek Osiński]

Intrygujący wiersz o różnych obliczach rezygnacji.

Zaciekawiło mnie na ile ta "łza komsomołki"
ma związek z "Moskwa-Pietuszki"
bo ogólnie wiersz dobrze by się wpisywał
w klimat tej książki, chociaż brak w nim
"używkowych ekscesów"

Pozdrawiam

[em_]

Witaj Alku,
właściwie mój zamysł był zupełnie inny,
ale tak to już jest, że nawet nieświadomie udaje nam się napisać coś więcej
dzięki,
pozdrawiam

[Ewa Włodek]

wszystko/wszystko jedno: cóż, tak sobie pomyślałam, że czasami zdobycie się na "wszystko jedno" staje się - wszystkim! A ponieważ ten stan ducha nie jest mi obcy powiem tylko, że osiągnięcie go wymaga nie byle treningu i nie byle doświadczeń! Peelka Twojego wiersza ma to wszystko za sobą, chyba, że nadinterpretuję. A to:
"czas to ruchome miejsce -
pamięć być może za nim nie nadąża
ale ten moment trwa jak posąg"
to jest - moim zdaniem - clou wiersza.

bardzo dobrze było Cię poczytać...
z uśmiechem
Ewa

[em_]

Miło, że zajrzałaś, Ewo
dzięki,
pozdrawiam

[emcek]