clamavi ad te

[Mirek]

mistyka często nam towarzyszy nawet jeśli się do tego nie przyznajemy przed sobą
fajnie się cztało

[wiki]

Ewo, podoba mi się Twój wiersz, ale i Sede ma trochę racji.

[alchemik]

Ewo, podoba mi się Twój wiersz, ale i Sede ma trochę racji.

Pozwolisz, Ewo, że odniosę się do komentarza Wiki, a w związku z tym i do obiekcji Sedego.

Jakoś nie potrafię sobie wyobrazić drugiej części bez tej pierwszej, która jest wprowadzeniem do konkretnych realiów, konkretnego choć mitycznego, symbolicznego universum.

Gdzież tu mówić o wyświechtanym banale?
Czyż, banał to nie to, co nas otacza, przez swoją prozaiczność, powtarzalność?
A czyż, to wszystko, co nas otacza, nie jest również poezją, podążając za słowami Steda?
Czyż, nie zależy to od sposobu patrzenia na ten otaczający nas świat?

Pierwsza zwrotka Twojej metaforycznej opowieści wierszem, to ukazanie, osadzenie w symbolice i w świecie, w którym realizuje się Twój wiersz, w drugiej zwrotce.

Nie istnieją w oderwaniu i ocenianie ich w takimże mija się z celem.

q.e.d.

[Ewa Włodek]

mistyka często nam towarzyszy nawet jeśli się do tego nie przyznajemy przed sobą

ano, Mirku, do różnych rzeczy najtrudniej jest się nam przyznać przed sobą. Do mistyki - też...

Ewo, podoba mi się Twój wiersz, ale i Sede ma trochę racji.

cieszy mnie, że Ci się spodobało, mimo...

Jakoś nie potrafię sobie wyobrazić drugiej części bez tej pierwszej, która jest wprowadzeniem do konkretnych realiów, konkretnego choć mitycznego, symbolicznego universum.

ooo, widzisz, Alchemiku. Ja też sobie nie wyobrażam; gdyby było inaczej - pozostałabym przy drugiej cząstce, ale wtedy z tekstem mogłoby być tak, jak z tą depeszą Icka do Salci, który to Icek, po kolejnych redukcjach treści depeszy, w końcu całkiem z niej zrezygnował, bo przecież Salcia i tak wszystko to wie, więc po co jej, summa summarum, depesza?;)

Co się zaś tyczy banałów: cóż, pozwolę sobie zauważyć, z mojego punktu widzenia, rzecz jasna - że życie - to suma wszystkich banałów, zaś unikanie ich na siłę spowoduje, że wiele tego, co nas otacza, zacznie tchnąć sztucznością...


Drodzy Państwo, najpiękniej Wam dziękuję za obecność, za lekturę i za dyskusję. Dzięki niej moje słowo - żyje...
samo najlepsze do Was posyłam...
Ewa