Ignea ascensionem

[alchemik]

Akceptowały ją psy
przez podniesienie tylnej łapy.

Strojna, w szare tynku wspomnienie,
zapragnęła zapomnieć
o swoim niskim pochodzeniu
czynszowym.

Przybrana w nową szatę,
model Dejaniry,
rozbłysła u schyłku dnia
niepokojącym pięknem rozkładu.
Płomienne firanki
strzeliły z powiek w kształcie białych krzyży.

Osłonięta woalem dymu odeszła
wraz z oszalałym krzykiem matki,
tuląc w ciepłych objęciach
pozostawione w ogniu dziecko

J.E.S.

[Gorgiasz]

Bardzo intrygujące i niestandardowe. Już pierwszy, krótki fragment jest dość uderzający. Przesłania właściwie nie rozumiem, ale i tak robi silne wrażenie, a to chyba ważniejsze.

[Gajka]

...Strojna, w szare tynku wspomnienie...inwersja się wkradła, a może chciałeś świadomie uniknąć metafory dopełniaczowej, wpadając w drugą skrajność. Proponuję: strojna, w szare wspomnienie z tynku lub- strojna we wspomnienie szarego tynku ?

Ciekawy wiersz, szata Dejaniry naprowadza na trop, ale nie do końca mam pewność.

[alchemik]

Uwielbiam inwersje. Wręcz jestem muszkieterem inwersji.
Oczywiście należy wiedzieć kiedy ich użyć.
Nienawidzę inwersji użytych dla zachowania rytmu, dla udziwnienia. Inwersje mają akcentować, wydobywać treść.
Do metafor dopełniaczowych też nic nie mam.
Mamy dopełniacze w języku polskim, więc czemu ich nie używać.
Byleby nie nadużywać.

[Gajka]

...Byleby nie nadużywać.[/quote]....




Też takim tropem poszłam, ponieważ w wierszu jest 5 md- więc pomyślałam, że to jest ucieczka przed kolejną

[alchemik]

Liczyłaś moje dopełniaczówki?
Tak prawdę mówiąc, to jest tylko jedna tynku wspomnienie od razu z inwersją.
I to też nie jestem pewien czy to metafora czy określenie. Wspomnienie tynku to skrócona wersja wspomnienie o tynku.

Piękno rozkładu to nie metafora.

O! firanki rzęs, typowa dopełniaczówka.

Woal dymu to raczej też nie metafora, woal to jak kłąb, zasłona.

W sumie doliczyłem się tylko jednej prawdziwej.

[Gajka]

Mam uczulenie na dopełniaczówki i inwersję, prawdopodobnie to nieuleczalne

[Ewa Włodek]

ciekawie jest! Stary, byle jaki dom i jego "odnowienie" - cóż, nowego ze starego nie będzie, jak mawia ludowa mądrość. I w tym starym-nowym domu - tragedia. To w pierwszej warstwie znaczeniowej, czy jak się tam to licho nazywa. W drugiej - cóż, stare relacje, nowe relacje, i nic nie zmieni tego, co było - kiedyś. Tragedia wpisana w czas i przestrzeń. Nieuniknione...
A ogień - oczyszcza...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Alek Osiński]

Rozumiem, ze to metaforyczny opis pożaru, w którym ginie dziecko.
Natomiast tytuł ma coś wspólnego z wniebowstąpieniem przez ogień?

Szczerze mówiąc nie jestem pewien racji takiego przełożenia,
ale to w sumie Autor kreuje swoją rzeczywistość.
Tak czy siak, wiersz wydaje mi się jednak trochę "przedobrzony" metaforycznie...

Pozdrawiam

[Mirek]

masa szarości ale ... ma w sobie masę energetyki
a inwersja (ja człek ze wschodu) deczko drażni
tekst czytam z podkładem muzycznym Romka Kostrzewskiego tak wyszło przez przypadek
https://www.youtube.com/watch?v=s7XOGQPtdyI