Tak blisko siebie

[żakote]

Odnajdywałem w tobie wszystkie podróże
Także te do których nigdy nie doszło
Ognie nasze ciała wciąż płonące w mojej pamięci

Pragnąłem ciebie więcej niż pragnienie uniesie
Bez ciebie byłem zgubiony we własnym wnętrzu
Koroną bez pnia lub pniem bez korony
Nie drzewem lecz kamieniem który się stacza

Całe nasze życie było jak ostatnia wieczerza
Tego co składa w ofierze siebie

[eka]

odnajdywałem w tobie podróże
i te do których nie doszło
ognie - nasze ciała - płonące w pamięci

zgubiony we własnym wnętrzu
ciebie pragnąłem bardziej niż pragnienie uniesie
bo koroną bez pnia lub pniem bez korony jestem
nie drzewem lecz kamieniem który się stacza

całe nasze życie było jak ostatnia wieczerza
tego co składa w ofierze siebie

Wybacz. Takie małe przemeblowanie, bo chłonę Twoje wiersze, dobrze wiesz.
Są niesamowite.

[żakote]

"ciebie pragnąłem bardziej niż pragnienie uniesie" -
słowo "uniesie" wzbogaca frazę, przez co bardziej
mi się podoba.
Sądzę, eka, że nie będziesz miała nic przeciwko temu,
jeśli to słowo dopiszę.

Piękne dzięki za komentarz.

[eka]

[Hosanna]

czasem dodajemy rzeczywistości czaru iluzji
można nawet za nie umrzeć


"ciebie pragnąłem bardziej niż pragnienie uniesie"
nie wierzę wyznającemu

ja to czuję ze chciałby bardziej niz jest bo to jest zdawało mu sie marne wiec sobei dodawał jak narkotyku i wciąż nim odurzony

coś wymyśla