Dramat na żywo

[skaranie boskie]

Nie zdążyłem się wcielić, więc poczytam sobie tylko

[alchemik]

Tymczasowy pokój Kiry. Nie wyróżniający się niczym szczególnym. Jedynym indywidualnym akcentem jest szczególna, fikuśna bielizna rozrzucona wokół zasłoniętej kotarą wnęki buduaru.

Kira wychodzi zza zasłony odziana w zwiewną, transparentną koszulkę. Wyraźnie bez bielizny.
Kira
- Wiesz co masz robić, Jędrzeju?

Jędrzej
- Mam prawo jazdy od dwudziestu trzech lat.

Kira (ocierająć się o Jędrzeja i wyczuwając twardość na jego udzie)
- Czuję, że jesteś gotowy

Jędrzej

- Zawsze jestem gotowy. To walter ppk 7, 65 mm.

[Patka]

skaranie - przecież jeszcze tyle ról jest do obsadzenia, wybierz sobie jakieś dwie.
alchemiku - dlaczego wchodzisz w moją rolę? Tak ciężko zrozumieć proste zasady napisane przez ekę?

[alchemik]

Patko, sorry, nie mogłem się powstrzymać od pewnego nakierowania.
Już nie będę.

[eka]

Nie ma nakierowywania, Jerzy. Pełna demokracja. Chyba muszę wkleić scenę bez uzurpacji, jako tekst obowiązujący (punkt odniesienia) dla następnych kwestii.
Przypomnę również obsadę Dobrego człowieka i jej braki.
W razie niezgłoszenia się kolejnych chętnych, podzielimy między siebie kolejne role.
Ale jeszcze poczekamy. Mam nadzieję, że problem zniknie.
Zaprasza do współpracy - Patka, alchemik i eka.

[eka]

Dobry człowiek

Bohaterowie:

1. kierowca Jędrzej (alchemik)
2. analityk Mścisław (?)
3. szef Konstanty (eka)
4. tata analityka – Damian (?)
5. mama analityka – Ola (eka)
6. dziewczyna analityka – Kira (Patka)
7. kotka Kiry - Dafne, która mówi ludzkim głosem (Patka)
8. policjant z dochodzeniówki - inspektor Maciej (?)
9. tajemnicza postać, która pojawia się zawsze niespodziewanie (alchemik)


Akt I

Scena pierwsza

Konstanty
( do siebie z irytacją)
- Czemu domofon nie działa? Niepotrzebnie dałem się namówić na to idiotyczne spotkanie.

Dafne
(przymilając się do Konstantego)
- Przyniosłeś mi jedzenie? Moja służąca drugi dzień zmaga się z grypą żołądkową. Ciągle o mnie zapomina.

Jędrzej
( w miarę sztywno udając podległość szefowi.)
- Ta kotka doprowadzi szefa do bankructwa. Te jej wymagania.
Kawior na pół lekkim miękkim jajku pelikana.
Ale co ja tam wiem, jestem tylko kierowcą opancerzonej limuzyny.

Kira
(do Konstantego, wyraźnie osłabiona)
- Proszę, proszę, tata zaraz przyjdzie.
(do Jędrzeja)
- Ty marudo! Gość przyszedł i nawet go nie zaprosisz. Nie wiem, jak ojciec mógł ci pozwolić z nami zamieszkać.

Dafne
- Phi, jeszcze przed ślubem, a już o teściu mówi "tato".

Konstanty
(szeptem)
- Jak tam Dafne, często mdlała?
- Kiro, muszę do łazienki. Nie miałem czasu się ogolić.

Kira
- Proszę się nie krępować. Ja pójdę się położyć.
(odchodzi)

Dafne
(do odchodzącej Kiry)
- I gdzie leziesz? Mam pustą miskę.
(znów przymila się do Konstantego)
- Pomiziaj mnie po brzuszku, a wyjawię ci wszystkie sekrety tego domu.

Jędrzej
(odchodząc za Kirą)
- Znowu będzie na mnie sprawdzać właśnie nabyte techniki erotyczne.
Owszem, to całkiem przyjemne, ale czy ktoś pomyśli, że ja, zwykły kierowca, ninja i poeta, też potrafię kochać?

[eka]

Ola
- Jędrzeju, mąż czeka w garażu, pospiesz się.

Konstanty
(miziając po brzuszku Dafne)
- Szepnij Oli, żeby przyszła do łazienki. A to dla ciebie. Tyle szynki zostało po imprezie integracyjnej. Ledwo plasterek zdołałem schować do kieszeni.

[Patka]

Dafne
- Mrau, szepnę. Jutro poproszę kurczaka. Na moją służącą nie mam co liczyć.
(do Oli)
- Masz plamę po ketchupie na spodniach. Lepiej idź to spierz.



PS (nie do dramatu) - inni bohaterowie nie muszą się od razu pojawiać, nie trzeba się śpieszyć.

[eka]

Konstanty
(półgębkiem)
- Inteligentna bestyja. Zasłużyła na kurczaka.
(do Oli)
- Tak to prawda, Kira sypia z Jędrzejem, a Mścisław niczego się nie domyśla. Spiłem go wczoraj, ale po pijaku i na trzeźwo nie kumał żadnej aluzji. I co z ich ślubem?

Ola
- Ale sucz! Mnie szantażuje od dawna. Wie o naszym romansie. O matko! Damian, zgodnie z intercyzą, pozbawi mnie wszelkiego majątku. Chyba że... zdradziłby mnie również. Kochanie, nie masz tam u siebie jakiejś panienki z rudymi włosami? Koniecznie inteligentnej, nie lubi się nudzić.

[skaranie boskie]

Dzielcie. Nie potrafię się wczuć w żadną z nieobsadzonych jeszcze ról...