niezapisany

[Alga]

twoje wargi w moich włosach szemrzą nie spełnię.
tak bliskie przyczynie, całą przyszłość od mogę
zazielenić twoją poskromioną ciszę,
wilgotnym oddaniem pieśni wyniesionej
niepokojącym rytmem nadchodzącej burzy.

pogodzenie odbiera mi więcej czy niezgoda?
lepiej naucz się wmawiać, bo kolejny ranek
nie przyjdzie obietnicą.

nadal będę hołubić bezimienne noce.
mają całą toń do zasypania.

[lczerwosz]

Jakaż to musi być uraza, by nie dopuszczać myśli o zbliżeniu, nie negocjować pokoju. Akcja rodzi reakcję a ta następną. Kłótnie nie mają początku.

[Alga]

Leszku, w tym wypadku wyjątkowo cieszę się, że Twój odbiór jest nietrafiony Kluczem jest słowo niespełnienie, a pogodzenie się z tym faktem, czy niezgoda na los, który uniemożliwia zaistnienie burzy, to inny rodzaj smutku, niż po długiej kłótni, kiedy jest się z kim kłócić.

Ale przyznaję, ze Twoja interpretacja jest całkiem uzasdniona

Pozdrawiam zgodnie

[coobus]

Fajnie było trafić na ten wiersz przy porannej kawie. A piję ją powoli...

[Alga]

Coobus - cała przyjemność i aromat po mojej stronie

Dziękuję i pozdrawiam

[Bożena]

ciekawy klimat wiersza- piękna końcówka wiersza- burza oczyszcza atmosferę- wiec czasem może warto ją przywołać- pozdrawiam

[Alga]

Bożenko - ja również, dziękując za czytanie i pozytyw