Pozwólcie mi dojrzeć

[kamyczek]

mówiłem: nie porywaj się z kurkumą na słoje w złudnej
nadziei, że ciepło koloru ogrzeje zmarznięte wnętrze
– nie ufam żółcieniom, od których brudzą się

międzywersia. nauczę cię cieszyć się tym, co trwa
– bezcenna jest świeżość słowa prosto z grządki:
z mięty,
kopru.

z liści dębu.
a twardość z chrzanu, bo to korzeń prawdziwie
królewski – mówiłem. mówiłeś,


lecz kto by tam słuchał ogórka.

[eka]

Mądra myśl z rozbudowanej personifikacji, tutaj bardzo rozbudowanej metafory. Wielotematycznej i smutnej.
Nie dać się porwać, zmanipulować pozornym pięknem, nie przyspieszać naturalnych rytmów.
Gdybym mogła głosować w ostatnim konkursie, ten utwór miałby mój głos.
Bardzo dobry wiersz, uciekający od zwyczajowych skojarzeń z tym warzywem.

[alchemik]

Bardzo dobry wiersz.
I wcale nie powtarzam się za Ewą.
Głosowałem na niego w konkursie.

I dałbym mu miejsce na podium.
Uważam go za najlepszy ze zgłoszonych.
Sorry, Coobi.

Nie wstawiłem swojego, zdecydowałem się na prozę, ewenement jak dla mnie, ale pewnie byśmy walczyli.

Dla mnie to przykład świetnej poezji z wykorzystaniem metafory ogórkowego zapadania w sen innego życia po życiu w zalewie.
Zalewie wrażeń.

Gratulacje serdeczne


Jurek Ogórek

lecz ktoby tam słuchał Ogórka.

[Ewa Włodek]

metafora: ogórek kiszony, w słoju, i tak dalej. Ale - tytuł - więc peel(peelka) - jakby w "zawieszeniu", jakby w oczekiwaniu na coś co zmieni jej sytuację lub sytuację wokół niej. Aż - dojrzeje (do czegoś nowego) ona bądź sytuacja. No, i ten - chrzan! To tez ciekawy trop i interesująco jego rola w rzeczywistości, "opowiedzianej" w wierszu. Wszak chrzan ma właściwości bakteriobójcze, więc tutaj - jakby coś, co może jednakowoż oczyścić atmosferę?
Wiersz jest wyzwaniem...

pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[alchemik]

Chrzan ma w ogóle ciekawe właściwości.
Raz, że chrzani, dwa, że dodaje smaku mdłemu mięsku, a trzy, że to twardy korzeń w nawiązaniu do dodawania smaku, a więc pieprzenia i słonych doznań.

[Alga]

Nie chcąc powtarzać za przedmówcami, napiszę tylko, że jestem pod dużym wrażeniem.

Pozdrawiam

[kamyczek]

Eko, Alchemiku, Ewo, Algo jest mi niezmiernie miło, że wiersz przypadł Wam do gustu - dziękuję.

Mądra myśl z rozbudowanej personifikacji, tutaj bardzo rozbudowanej metafory. Wielotematycznej i smutnej.
Nie dać się porwać, zmanipulować pozornym pięknem, nie przyspieszać naturalnych rytmów.

Dla mnie to przykład świetnej poezji z wykorzystaniem metafory ogórkowego zapadania w sen innego życia po życiu w zalewie.
Zalewie wrażeń.

Chrzan ma w ogóle ciekawe właściwości.
Raz, że chrzani, dwa, że dodaje smaku mdłemu mięsku, a trzy, że to twardy korzeń w nawiązaniu do dodawania smaku, a więc pieprzenia i słonych doznań.

metafora: ogórek kiszony, w słoju, i tak dalej. Ale - tytuł - więc peel(peelka) - jakby w "zawieszeniu", jakby w oczekiwaniu na coś co zmieni jej sytuację lub sytuację wokół niej. Aż - dojrzeje (do czegoś nowego) ona bądź sytuacja. No, i ten - chrzan! To tez ciekawy trop i interesująco jego rola w rzeczywistości, "opowiedzianej" w wierszu. Wszak chrzan ma właściwości bakteriobójcze, więc tutaj - jakby coś, co może jednakowoż oczyścić atmosferę?
Wiersz jest wyzwaniem...

Bardzo ciekawie odczytujecie treść wiersza - jestem mile zaskoczona. Od siebie dodam jeszcze jedną interpretację – okres buntu nastolatków. Co robić, by nie stracić kontaktu ze swoim dzieckiem, w jaki sposób pomóc nastolatkowi przejść przez ten okres, żeby poczuł wsparcie, a nie odrzucenie? Roztaczać parasol ochronny nad zbuntowanym nastolatkiem, dzielić się własnym doświadczeniem życiowym, czy może pozwalać mu dojrzeć na jego warunkach, niechby się uczył życia na własnych błędach?


Dziękuję, że zechcieliście zajrzeć i podzielić się wrażeniami z lektury.
Pozdrawiam serdecznie.