Nieoczekiwany powrót Jewgienija

[misza]

Gdzie bywał, nie wie nawet największy
jasnowidz z knajpy „Pod Jesionami”.
Ale i on się szczerze ucieszył
na widok Żeni. Personel zamilkł.

Klient był dziarski, choć wczesna pora,
zamówił setkę pod śledzie w occie.
Wypił i krzyknął: a gdzie jest Lola?!
Zaraz mi tutaj Lolę zaproście!

Loli nie trzeba prosić, bo przyszła
mając przeczucie i katzenjammer.
Bardzo wzruszona, rzecz oczywista,
szybko wybrała dania te same.

Spojrzał jej w oczy bardzo głęboko
przez szkło szklaneczki z bezbarwnym płynem:
będę przy tobie, moja opoko,
choć twoje wiersze chętnie ominę.

Nie pytaj, proszę, gdziem bywał latem,
bo najważniejszy jest w sztuce finał.
Ty, ja i Muza – razem. A zatem,
będziemy wspólnie flaszki zaczynać.

Pewnie też kończyć, jeśli sił starczy
i boskiej weny, gdy przyjdzie pora:
pod stołu tarczą albo na tarczy,
niwę najczystszej sztuki poorać.

Pegaz wychylił się spod obrusa
próbując ustać, lecz nadaremnie:
trzeba, kochani, do boju ruszać,
ale się nie da przecież, beze mnie.

Bowiem poetą może być nawet,
ten, kto nie pisze. Słowo najszczersze!
Czas więc najwyższy zacząć zabawę!
Wypijmy toast. Niech sczezną wiersze!

[coobus]

Niby nieoczekiwany ten powrót, a jednak oczekiwany. Sam przecież wiesz, kto czeka, jest nas kilku. Uściskaj Lolę, Jewgienija nie budź. Pozdrówka.

[Liliana]

też czekałam i z przyjemnością będę śledzić dalsze losy Żeni,

pozdrawiam,

[lczerwosz]

Za Lolę!

[misza]

Tak. Wrócił.
I zapewne, przez jakiś czas będzie
zatruwał powietrze na Ósmym Piętrze.
Pozdrawiam Was (Żenia też)

[Leon Gutner]

Coobi ma rację . To oczekiwany powrót Żeni . W każdym razie oczekiwany przez Leona .
Żenia to twój numer popisowy Miszko - do spółki z wilgotnymi mrocznymi zjawami i mgłami cmentarnymi .
Na to wszystko do Żeni a jakże Lola - popisowo i nieodzownie .

Przednie czytanie i takaż sama zabawa .

Z uznaniem L.G.

[misza]

Chyba, że wyślę Jewgienija na cmentarz. Mglisty.
Z pozdrowieniami

[skaranie boskie]

Veto!
Nie ma zgody!
Żaden cmentarz, psia mać... Nie lubię!
Uchylę tu rąbka tajemnicy i donos uczynię, żeśmy obaj postanowili wyekspediować Żenię do CYKLI POETYCKICH. Ale to musi trochę potrwać, bo pozbieranie wszystkich opowieści o Jewgieniju, zwłaszcza po manewrach ze skryptem, to zadanie, jakiego bez stosownych dań i naczyń nijak wykonać.
Niemniej cieszę się niezmiernie, że pan Piurnonsensowicz już po wakacjach i że ponownie zawitał w nasze skromne, choć wysokie progi.
Vivat Jewgienij!

[misza]

Zanim się Żenia pozbiera i zanim Żenię pozbiera autor,
trochę potrwa.
Ale prawda - czas poskładać Piurnonsensowicza "do kupy"

[eka]

Świetny pomysł.