Refleksje pod wiatr

[Elunia]

Zgubiłam jedwabny szalik
spacer był długi
aż do zachodu słońca
nie bardzo pamiętam
czy mijałam twarze
puste a może zajęte ławki

idzie nowe a ja zaczytana
w norwidowskie strofy
ciągnę nogi za sobą
głowa w metaforach by
"odpowiednie dać rzeczy-słowo"
złamane
myślą pogłaskaną
w miejsca niedookreślone

zabieram wszystkie przemilczenia

[NathirPasza]

Jest w tekście coś, co mnie urzeka. Może to "norwidowskie strofy", albo "niedookreślone miejsca".

Ładnie ubrana w słowa melancholia.

Pozdrawiam
NP

[Alek Osiński]

mnie urzekł ostatni wers:)

[Gloinnen]

złamane
myślą pogłaskaną
w miejsca niedookreślone

"złamane", "pogłaskaną", "niedookreślone" - trzy imiesłowy przymiotnikowe naraz, trochę wypadło to niezgrabnie.
Może spróbuj poszukać zamienników?

Ale spodobał mi się ogólny zamysł. Lubię Norwida. I spacery.
Komentowałam zresztą chyba już ten wiersz. Widzę, że dopracowałaś.

Zgadzam się z przedmówcą - pointa zabrzmiała ciekawie.

Pozdrawiam,
)

Glo.

[Arti]

mi też się podoba
z drugiego wersu wyrzuciłbym "ale"



Pozdro

[Elunia]

Arti- mówisz - masz

[Elunia]

dziękuję wszystkim za odwiedziny i dobre słowo
Glo - w wierszu zacytowałam Norwida więc potem wpisałam typowe określenia jego klimatów, którymi zachwyca nas w swoich wierszach

[ovoc_ziemii]

Elu, coś w tym jest... niby jesień, ale jesień zawsze była płodna
w owoce twórczości - jesienią jest pora na zagrabianie wierszy,
które w nas rosły i opadały...

[Bożena]

mnie cały urzekł- dobrze się czyta- bużka

[Mirek]

zabieram wszystkie przemilczenia

superowe
atak po za jaki to był park?