Nie rozsyłać listów gończych

[Lucile]

Aby nie pożarł który duszy mojej jako lew, a nie byłoby, kto by mnie ocalił
Liber Psalmorum 7,3

Dobiegłam do dzisiaj,
potykając się o ślady spojrzeń.
Zosobniałam.

Jutro,
w pomiętej rzeczywistości,
nie czyniąc zbędnego hałasu,
utonę.

[em_]

Jutro,
w pomiętej rzeczywistości,
nie czyniąc zbędnego hałasu,
utonę.
- ten moment podoba mi się najbardziej

[Lucile]

Em_, miło mi, że zajrzałaś i zatrzymałaś się na pomiętej rzeczywistości - bo to najważniejszy wers w tym okruchu - dziękuję

ślę serdeczności i miłego wieczoru
Lucile

[alchemik]

Salvum me fac ex omnibus persequentibus me et libera me ...

Zosobniałam.
Lucia to najgenialniejszy słowotwór jaki ostatnio usłyszałem.
Tyle zawiera w sobie warstw.
I nie będę tu ich zdzierał, bo są niemal koszulą okrywającą nagość.
A nie chcesz, żeby Cię obnażać publicznie.

W ucieczce przed, uciekłaś do.
W przestrzeni i w czasie.

Jutro jako dziś odmienione, jak origami z kartki papieru.
Wystarczy kilkakrotnie zagiąć rogi.
Z planem, którego jeszcze nie pojmujemy, a w którym gotowi jesteśmy utonąć.
Chyba że się zbuntujemy.

[Lucile]

Witaj Jurku,
nawet nie wiesz, jak się cieszę z Twoich odwiedzin. Przyznam, że na nie czekałam.
Ciekawa byłam Twojej reakcji na - Zosobniałam - i nie zawiodłam się.
Czułam, że udał mi się ten neologizm, ale potrzebowałam potwierdzenia. Dziękuję!

no, no i jeszcze ten fragment z Psałterza św. Hieronima:
ocal mnie od wszystkiego, co mnie prześladuje i wybaw mnie

Alchemiku, po raz wtóry powtórzę - nie zawiodłam się!

Kiedy jestem usatysfakcjonowana, lubię używać "włoszczyzny", więc - mille grazie, caro amico mio e adesso ti auguro buona notte e sogni d`oro.

Lu cia

[lczerwosz]

molto bello

[Lucile]

molto bello

che cosa ti piace - non capisco - mia ligua, opurre (per caso) mia poezia?

Saluti
Lucia

[lczerwosz]

To przekracza moje umiejętności. A podoba mi się ten okruch. Właściwie jego druga część, jak em_.

[Lucile]

szkoda, dawno nie miałam okazji "odkurzyć" mojej włoszczyzny,
pozwól jednak, że poczęstuję Cię własnoręcznie zaparzoną, wg "padewskiej szkoły" corretto
Rada jestem także, że chociaż cząstka mojego "zwierzeniowego odruchu okruchu" przypadła Ci do gustu

Miłej reszty dnia
Lu cile

[alchemik]

Lucia, pochlebiasz mi.
A ze mnie paskudny typ.
Choć faktem jest, że nie potrafię przejść obojętnie obok rzeczy pięknych.

A ja Tobie życzę, oczywiście, diamentowych, jak brylanty gwiazd, które nam do snu towarzyszą.

Vi auguro, un amico, di sogni di diamanti



To na wieczór. Na dzień cudownego babiego lata.
Takie mam teraz w Trójmieście.

Moja włoszczyzna, to tylko pewne fragmenty zwrotów i słów, które miałem okazję zaczerpnąć kiedyś.

Ale za to, uczyłem się łaciny i szło mi całkiem dobrze.