studium sensu

[AS...]

nie można pozostawać w rzeczywistości
nie do zniesienia
malujesz usta lodem
rzeko
dopóki Pan nie otrze wszelkiej łzy
z twoich fal
buduję mosty nad niczym

[Gloinnen]

"nie można"
"nie do zniesienia"
"nie otrze" - w mojej ocenie za dużo tych przeczeń w tekście, który raczej jest miniaturą.

W ogóle dwa pierwsze wersy mi się nie podobają.

"w nieznośnej rzeczywistości " - tak bym zaczęła wiersz

Potem:

dopóki Pan nie otrze wszelkiej łzy

"zanim Pan otrze wszelką łzę"

"nad niczym" - ech... Nie dałoby się tego "niczego" zastąpić jakimś pojęciem które odda pustkę, a będzie mniej abstrakcyjne? Np. "nad urojeniem"? (jakoś tak mi się to słowo skojarzyło z treścią)...

Pozdrawiam,


Glo.

[laura bran]

mosty nad zmarzlinami prowadzą w cieplejsze krainy?



Szczęśliwego Nowego Roku

[czochrata]

a mnie się podoba bardzo a bardzo...

[stary krab]

Modlitwa nad przeręblem.
Pan zabrał, niech mnie przekona - po co?

[Ewa Włodek]

lód - nie jest wieczny. Kiedyś stopnieje, a wtedy woda stanie się doda zycia...A most - przejście ze stanu uśpienia, utajenia (lód) do tej drugiej rzeczywistości... Jest sens poczekać, popracować, zbudować ten most...
Zamyślił mnie...


Z Noworocznym wszystkiego najlepszego...
Ewa