Słowa

[Niedzisiejszy]

Słowa, pokryte płaszczem
atramentu, ptaki
bez skrzydeł zawieszone
na bladym niebie

Uwięzione przez
ciemność, spięte
kajdanami
ciszy

Czas się
zatrzymał, zniknął
odmierzający dni
zegar życia

O ile nie spłoną
w ogniu
zapomnienia, czy
będą żyć wiecznie?

Może...

[alchemik]

Ładnie.

Całkiem ładna wizualizacja rękopisu i znaczeń.
Trochę za dużo słów.
Ja to nazywam redundancją, czyli nadmiarowością.

W poezji, starajmy się oszczędzać słów.

Pozwoliłem sobie, tak na szybko, pokazać Ci, o co mi chodziło.
Sorry, że tak manipuluję Twoim wierszem.


Słowa,
pokryte płaszczem atramentu,
ptaki
bez skrzydeł, zawieszone
na bladym niebie.

Uwięzione przez ciemność,
spięte
kajdanami ukrytej
ciszy.

Czas zatrzymał
zegar,
odmierzający
dni.

O ile
nie spłoną rękopisy,
czy będą żyć jeszcze?


Całkiem ładnie.

[lczerwosz]

I mnie się widzi, że ten tekst najlepszy z Twoich dotychczas pokazanych na 8-smym pietrze. Pójdę w ślad Alchemika i swoją wersję zaproponuję tak, choć wiem, że zupełnie zmieniam sens:

twoje słowa to ptaki
zawieszone na niebie
pokrytym płaszczem
czarnego atramentu

uwięzione przez ciemność
zagłuszone przez ciszę
bo czas się zatrzymał
i nie będzie już wschodu

tylko w taki sposób
mogą żyć wiecznie

[Niedzisiejszy]

Bardzo dziękuję za pomoc, i miłe oceny. Troszkę mnie smuci to, że muszę często moje wiersze "okrajać" z moich uczuć, a właśnie moimi wierszami chciał bym zwrócić ludziom uczucia, pomóc im odnaleźć wrażliwość, wyobraźnie, czyli wszystko to co zabił okrutny i podły realizm, żądza pieniędzy. No cóż, mam nadzieję, że uda mi się osiągnąć ten cel, mimo tych błędów jakie teraz popełniam, ale piszę dopiero od roku, za kilka dni minie rok od napisania mojego pierwszego wiersza

[Lucile]

Niedzisiejszy,
wiem, początki bywają trudne.
Nie zniechęcaj się - pisz - może spróbuj swoje wiersze pozbawić nieco patosu, tego "najwyższego C".
Pewna "asceza" wzmacnia przesłanie wiersza. Pozostawiając większy margines, intrygujesz czytelnika, dając mu możliwość do przemyśleń, interpretacji, powrotów, itp.
Przecież nie chodzi Ci o to, by - po przeczytaniu - od razu zapomnieć, nieprawdaż?
Wytrwałości i cierpliwości życzy
"ciotka" Lucile

[alchemik]

Musisz nauczyć się jednego, Mateuszu, właśnie okrojenie słów uwypukla uczucia.
Słowa to nie uczucia. To tylko narzędzia, którymi je przekazujemy innym.
W poezji istotny jest dobór słów, a najlepszą poezją jest pisanie i czytanie poza słowami.
Niedpowiedzenia kochanków, chociażby. Z pewnoscią rozumiesz. Masz potencjał.

Jurek

[Lucile]

małe uzupełnienie,
kiedy myślę o swoich początkach wierszowania, ogarnia mnie
tu, na "8", też mi się nieźle obrywało - i dobrze - pomału zaczynam rozumieć "o co biega".

[Gajka]

Przeczytałam wszystkie (3) wersje . Według mnie optymalną jest wersja- alchemika .
Leszka, też mi się podoba z tym, że raczej ukierunkowana jest na prozę poetycką, ale to tylko moje zdanie - wybierasz sam

[eka]

Słowa pokryte atramentem, ptaki
zamknięte w czasie bez skrzydeł.

Uwięzione w ciszy.
Będą wieczne?

Tyle bym zostawiła.
A słowa skrzydlate istnieją i trwają przez wieki. Wystarczy, że mają moc i trochę szczęścia.

[lczerwosz]

Eka, świetnie wybrałaś fragment, nic dodać, nic ująć.