Dermoria

[datura]

Olej na płótnie
100x60 cm

[pallas]

Ciekawy obraz. Widać od razu, że malarz/rka chciała coś przekazać.
Nogi i nie wiem jak nazwać górę.
Może wnętrze człowieka, a może, że nie szata zdobi człowieka.
Muszę powiedzieć, że ten obraz zapada w pamięć.
I ma coś interesującego, ale tego jeszcze nie rozgryzłem.

Tytan

[Lucile]

Daturo,
wpatruję się, niepokoi, nasuwa rozliczne skojarzenia, począwszy od tytułu:
Dermoria -
derma - skóra właściwa, ale i tworzywo sztuczne - skóropodobne,
a w języku indonezyjskim znaczy... jałmużna
moria - z greki; głupota, prostactwo,
w psychiatrii - jednostka chorobowa - wesołkowatość
A ponadto dermoria (tak twierdzi "pan google") to rozległy sawannowy teren polowań.
Dobrze, symbolistyczno - naturalistyczne malarstwo.
Każe się zatrzymać, pomyśleć i uruchomić wyobraźnię. To lubię

Pozdrawiam
Lucile

i jeszcze ta łacińska memoria - czyli u Ciebie pamieć skóry
to naprawdę dobre - malowanie i przekaz -

[alchemik]

Ciekawe odwrócenie powiedzenia kolos na glinianych nogach.

Tak mi sie skojarzyło,

Pamiętam Twój wiersz.
O pamięci skóry.
Teraz dodałbym również umieranie pamięci i skóry.
Obrona przed utratą pamięci dotyku.
Taka obrona, która jednak zabija tę pamięć

Ale ten obraz pokazuje szczelną zabudowę.
Podoba mi się to skojarzenie człowieka jako fortyfikacji.

Wiesz, Bieluniu, zawsze czułem w Tobie artystkę.
Na takie sprawy, to mam nosa.
A czytam każdy rodzaj sztuki, kiedy tylko do mnie przemówi.

Brawo pindyrynda, czarcie ziele z trąbą anioła.
Masz we mnie wielbiciela.

Tylko zrzuć parę kilogramów cegieł, bo wolę szczupłe.

Jurek

[Lucile]

Daturo.
nie daje mi spokoju ten obraz i nadany mu tytuł.
Skojarzyło mi się jeszcze jedno słowo, tym razem włoskie - morire - umierać.
W przysłowie poszła już fraza - morire per amore i wydaje się adekwatna.
Nie widzę serca, za to nogi - świetne
No, po prostu - podoba mi się to co widzę i odczytuję z obrazu

Serdecznie
Lucile

[datura]

Pallasie, dziękuję bardzo za odwiedziny i ciekawą interpretację, obraz można interpretować na różne sposoby i na tym chyba właśnie polega jego "uroda".

Jurku, bardzo się cieszę, że pamiętasz mój wiersz:) Obraz nie jest może bezpośrednim odniesieniem do niego, ale w jakiś sposób łączy się z nim poprzez tytuł.

Lucile, niesamowite tropy, dziękuję ogromnie, że tak się nad tym obrazem "pochyliłaś":)

[alchemik]

Jurku, bardzo się cieszę, że pamiętasz mój wiersz:) Obraz nie jest może bezpośrednim odniesieniem do niego, ale w jakiś sposób łączy się z nim poprzez tytuł.

Oczywiście, że pamiętam.
Pamiętam wszystko co mnie w jakiś sposób inspiruje, zaciekawia.

Ten obraz jest niepokojący.
Gdyby to był wiersz, to powiedziałbym, że metafora jest świetna.

Namalowałaś silne nogi dla noszenia tej fortecy.
A to oznacza, że mimo wszystko jesteś optymistką.

Pozdrawiam

[datura]

Jurku, bardzo mi miło, gdy ktoś pamięta moje utwory:) No i jestem optymistką;) A co do obrazów, to wkrótce wrzucę na oieterko kilka najnowszych:)