Pytanie

[coobus]

Poetka z ósmego (jak wspominacie w komentarzach), peron tez ósmy. Zatem wiersz na ósemkę. Naprawdę dobry, chętnie spędziłem przy nim wolną chwilę.

[EdwardSkwarcan]

Ósmy peron, ósme piętro i czekam na osiem w skali beauforta heh
Już widzę tę gorączkę burzy

[tabakiera]

Jurku pozwól, że interpretację pozostawiam dla siebie.
Kurde, co za zbieg okoliczności z tym Ósmym!

Lekko i rytmicznie,
pozdrawiam.

[alchemik]

Lucia, ogromnie Cię lubię, nawet nieco bardziej niż lubię.
Ale moje serce, choć pojemne, mieści tylko jedną miłość na raz.
Nieraz myślę sobie, że kocham wszystkie poetki.
I to prawda.
Choć jedną w szczególności i odrobinę inaczej.

Lucia, zajmujesz bardzo ważne miejsce w moim sercu.

Jurek

[Lucile]

Miłe słowa Alchemiku, ale ja nie staję w szranki o Twoje serce.
Moje, już od dawna szczęśliwie zajęte, a monogamistką jestem!
Co - wydawało mi się wyraźnie - zawarłam w szczerym życzeniu

Z całego serca życzę powodzenia w tej MIŁOŚCI

La strega, która jednak w każdej chwili potrafi rzucić urok,
lub sporządzić miksturę - a o jej moc i zastosowanie lepiej nie pytać

[alchemik]

Lucia, cholernie Cię Lubię.
Zwiąż jakieś zaklęcie.

[she]

Jerzy, wiesz, urocze to jest.
Mówić wierszem, wyznawać przez wiersze, przeżywać przez wiersze. Ale...
pamiętam, jak potrafisz urzekająco pisać - także o miłości, więc czytając ten tekst mam ochotę krzyknąć – nie idź tą drogą poetycką!
Tutaj, choć przyjemnie, jest dosłownie i zbyt prosto. Brak tu Twojej iskry poetyckiej. Myślę, że jeśli wyznanie-wiersz czytać ma więcej niż jedna osoba, musi być w tym więcej… Bo odbiorca, który nie jest właśnie Tym adresatem, potrzebuje dużo więcej, żeby zrozumieć to, co poczuje pewnie Ten adresat czytając mniej Wiesz, o czym mówię?
Alga, przywołała Czyżykiewicza. A ja Ci podam Ave, bo… właściwie… czy nie tak mógłbyś powiedzieć, napisać? Wyznanie, spowiedź dojrzałego mężczyzny. Lęk i hymn jednocześnie do miłości TEJ, która jeszcze przed.

https://www.youtube.com/watch?v=ZySUXb4zS64
Dla mnie absolutnie piękne.

Pozdrawiam Cię

[alchemik]

Iza, odezwałaś się.
To świetnie.
Brakowało mi Ciebie trochę.
Czyżbyś ostatnio udzielała się tylko na HuH?
Potrzebuję Twoich wierszy do przeczytania i skomentowania.
Na nich, nigdy się nie zawodzę.
Co do mojej drogi poetyckiej, jakbyś nie wiedziała, że za każdym razem zaskakuję zza innego węgła.
Ten wiersz, to notatka emocjonalna tylko.
A może aż?
Bez metafor, rzeczywistość poetycka.

Jurek

A wiersz?
On już się niepokoi.
Niepotrzebnie.
Napiszę go.
Przesuwa się takimi dziwnymi pasmami.
Ni to kolory, ni to żywioły.
Problem w tym, że zbyt łatwo mi się ostatnio pisze.
A pamiętam, że najlepsze wiersze wymagały ode mnie sporego poświęcenia.

Nabyłem umiejętność składania.

Mówię serio.

A teraz zastanawiam się czy to źle czy dobrze.

[she]

W ostatnim czasie nie udzielam się właściwie nigdzie, Jurek
Co nie znaczy, że wierszy nie czytam. I dlatego wiem, że szukasz, próbujesz nowych form i środków wyrazu.
To dobrze.
Ale Twoje słowa:
Ten wiersz, to notatka emocjonalna tylko.
A może aż?
oddają właśnie sens mojego komentarza, bo tak, to tylko i aż, zależy z czyjej perspektywy - kto czyta.

Piszę ostatnio mało, ale zachęciłeś mnie do dodania czegoś, więc zastanowię się, co Wam pokazać