zasuszone kwiaty

[em_]

fascynacja -
otwiera drzwi do wszystkich galaktyk
do organizmu światła wchodzącego przez okna
- jeszcze to słyszę podświadomie
niesione w głowach ludzi - moje własne echo

bez znaczenia co tracę odbierając sobie to słowo jak rozum

- odruch
nauka czerpana z dawnych przejęzyczeń
pod białą powieką spokój absolutny

[eka]

Odebrać sobie to słowo jak rozum, tę fascynację z odbioru naszych poetyckich przejęzyczeń... to spokój absolutny.

Nic nie chcieć...

[Bożena]

fascynacja- jest tym czymś co każe się zastanawiać- a gdy mija to rzeczywiście jakby kwiaty przestawały pachnieć- wszystko szarzeje-

[Alek Osiński]

Prawie jak satori. Bardzo dobry wiersz. Brawo!

[em_]

Miło, że się podoba.
Dziękuję wszystkim

[pallas]

Troszkę się przyczepie.
Mnie przeszkadza długość wersów, strasznie długie niektóre.

Teraz jak rozumiem twoje wersy.
Wyobraźnia jest tą fascynacją ona daję siłę.
To co my wymyślimy czy też wyobrażamy pozostaje nasze.
Wiele rzeczy tracimy gdy zamiast kierować się wyobraźnią,
zaczniemy iść tylko drogą rozumu.
Ale na szczęście człowiek ma odruchy, które pobudzają wyobraźnie.
Tyle em od Tytana.

[Podróżniczka]

Em, jestem pod wrażeniem. Jak zwykle doskonały tekst wiersza
Pozdrawiam

[em_]

Dziękuję

[alchemik]

Ostatnio, jestem w nastroju do czytania takich wierszy.
Matafor samych w sobie.

I powiem Ci, bardzo mi się podoba.

Choć rozumiem uwagi pallasa.
Chłopak uczy się, że zwięzłość w poezji ma swoje znaczenie, zwłaszcza w formach krótkich.

Fascynacja...!
Tak.
To ona otwiera drzwi do miłości lub rozczarowania.

Jestem pod jej wpływem.
Ale wciąż jeszcze niespokojny.

Odbieram sobie rozum, by czuć, a nie przeżywać.
Boję się utraty zapachu.

Poruszył mnie em_

Jurek

[em_]

Akchemiku, miło, że się podoba.
Pozdrawiam