666

[alchemik]

Nie rozpaczaj, przecież to niczyja wina.
Wina nalej, bo rozluźnia obyczaje.
Świnka ze mnie, może świnia, ale trzymam
cześć blondynek i ich honor. Teraz polej!

Kawę?! Przecież nie mam kaca! Wybacz! Kocham!
Chyba. Po swojemu, odwracając lustra.
Ta za taflą zbytnio mi się nie podoba.
Czy już szósta? Muszę pędzić. Masz całusa.

Nie, nie pytaj, gdzie mnie nosi wieczorami.
Może... muszę twarz zanurzyć w swą poduszkę.
Lub odtańczyć coś na stole, ale z nami
koniec. Przecież. Znów spotkamy się przed szóstą.

J.E.S.

[pallas]

Tytuł wymowny mówi o diable.
Od razu mi się Woland z całą świtą przypomina.
W wierszu widać miłość.
Peel obieca, że się spotkają.
Pozostawia całusa pewnie ma inne jak sam tytuł mówi.
Harcuje może on tylko kocha prawdziwie człowieka.
Broni go jak widać w pierwszej zwrotce.
Może nie tak straszny diabeł jak go malują.
Rymy są smakowite prawie je ominąłem.
Emocje tu buchają jak z pieca.


Tytan

[tabakiera]

Skoro szatańskie liczby, to musi być jakiś -holizm.
Tu wietrzę alkoholizm. Zanurzanie, tańczenie na stole - wszystko pasuje.
No i współuzależnienie.
Mam na tym punkcie bzika, delikatnie mówiąc.

Czy powtórzone "nalej" w pierwszej strofie to celowy zabieg?

Niby lekko, ale wcale tak nie jest, jak się wczytać w tekst.
Dobrze zastosowane przerzutnie i troszkę wieloznaczności,
pozdrawiam.

[Gorgiasz]

Bardzo dobry wiersz, wyjątkowo autentyczny, parę lat życia przeleciało mi przed oczyma.

[alchemik]

Pallas, wspomnienie Wolanda jest świetne.
Zwróć tylko uwagę, że peelka, tak zwana, jest kobietą.

Napisałem to odkobieco.
Od dawna snując wątek, pomyślałem, że szatan pomylił się nieco, przyjmując formę mężczyzny.
Ale nie wypadało mu jako wężowi (symbol).

A tak w ogóle, to się bawię.

I wcale się nie bawię.

Tabcia, Dorotko ukochana z zaczarowanej krainy porośniętej puszczami drzew tytoniowych silva tobacco.
Alkohol, to też jest przynajmniej 6,66 promila we krwi gorącej.
Choć ponoć 4 promile to dawka śmiertelna.
Ale nie dla Polaków.
Numer destrukcji.

Jest wiele innych adresów pod tym samym numerem.


Gorgi...
Kto może to zrozumieć, jeśli nie zrozumie dotykiem.

alchemiczka

[Lucile]

Jurku,

świetny wiersz,
wczytując się w jego wieloznaczności,
smakuje wybornie

Z całego serca wznoszę toast
za... różniaste - izmy

Lu cia

[alchemik]

Lucia, la strega.
Z całego serca
za izmy, byleby był dobre.
Wiedun pomorski z zimnego wybrzeża Bałtyku, śle ci zaszyfrowaną mistyczną wiadomość przez runy wyryte na głazach polodowcowych.
Przylazły do mnie ze Skandynawii, więc jak ich nie wykorzystać - w zjednoczonej Europie.

[eka]

Dwunastosylabowiec, jak dla mnie zbyt zatarte rymy w 2. strofce. Niemniej rytm dobry w rozmowie, gdzie wypowiedzi jednego z partnerów są dla czytelnika domyślne.
Tytuł co najmniej dwuznaczny, bo kolejne spotkania o 6. (66...), ale i znak bestii - kobiety bawiącej się uczuciami zrozpaczonego, który chciałby ją zatrzymać dla siebie.
Hmm... powiem tak, może ona broni ten związek przed rutyną albo po prostu jej na nim aż tak nie zależy.
Nie ma obowiązku przynależności, dlatego że ktoś nas kocha. Że chce mieć nas na własność.

[Leon Gutner]

Ładnie .
Zwłaszcza w pierwszej i trzeciej strofie gdzie nawet bardzo ładnie .
W drugiej trochę słabiej a w drugim wersie zaryłem i wstrzymało mnie przy czytaniu .

Tym niemniej formy takie i klimaty bardzo lubię .

Z dużą przyjemnością L.G.

[Lucile]

Alchemiku,
jeszcze jedno - ja, jako vera bionda con capelli e caracttere
z całego serca dziękuję za

ale trzymam
cześć blondynek i ich honor. Teraz polej!

W Twoje ręce
Lu cia