Po wyznaniach

[Alek Osiński]

A ty Augustynie, milkniesz akurat zawsze w najważniejszej chwili,
kiedy głos aż się prosi wznieść do gwiazd, poświęcić im garść
wygrzanego słońcem siana. Parę kropli śliny nie zbawi ani nie uświęci,
ale ręka pana poruszy. Pewnie jednak nie chciałby cię uprzedzać

w drodze, ani przy toalecie, kiedy rano zmywasz go z twarzy, wątpiąc
czy tobie samemu lepiej może się powieść myśl albo czyn. Dobrze,
wiesz przecież, potraficie zawołać się jedynie po imieniu. Nie będziemy
wspominać odkupienia, rzeczy z drugiego obiegu wchłonął czarny

rynek i astrolabium na zapleczu trzeszczy. Święty, święty, święty,
wciąż jeszcze czeka na rachunek, kiedy ty już czujesz – to dialektyka
wyboru, nie sfera, która wiedzie na pokuszenie pod dach wykluczonych.
Most zwodzony jest ze słów, lecz fosa pełna kości; jeśli chcesz, możesz

przebiec palcami, ale przecież ten mur wybudowano wyłącznie dla nas.

[Marcin Sztelak]

Bardzo dobra poetycka dyskusja z Augustynem, podobno świętym. Z reguły nie przepadam za tak długimi frazami, jednak tutaj nie męczą, a zaciekawiają...

Pozdrawiam.

[anastazja]

Most zwodzony jest ze słów, lecz fosa pełna kości;

- niesamowicie mi się podoba.
Dopracowany w każdym calu. Jest czym nasycić zmysły - piękny dialog Alku.
Pozdrawiam.

[eka]

Boże, co za piękny wiersz.

Jak ochłonę, rozbiorę treść, teraz płynę z rytmem.
Alku, mistrzostwo na Parnasie.
Szacun.

[em_]

Dobre

[Alek Osiński]

Dzięki za zatrzymanie się

Pozdrawiam

[Bożena]

jak zwykle- czytam i napawam się poezją-

[eka]

Wracam do tego wiersza po raz dziesiąty chyba.
Wolna wola człowieka a boskie przeznaczenie.
Palcami myśli po teoriach biegniemy, ale nieustępliwa materia zalega w fosach czasu.
Mocny był w wierze ten święty z Afryki, Ojciec Łaski i Kościoła.
A my?

[Gorgiasz]

Istotnie, wiersz bardzo dobry pod względem poetyckim, ciekawy tematycznie i zmuszający do zamyślenia. I w ramach tego ostatniego powiem, że z tym ujęciem jego myśli: A ty Augustynie, milkniesz akurat zawsze w najważniejszej chwili, kiedy głos aż się prosi wznieść do gwiazd, - absolutnie się nie zgadzam.

[Alek Osiński]

Mocny był w wierze ten święty z Afryki, Ojciec Łaski i Kościoła.
A my?

A my? Cóż, Ewo, trochę trudno się chyba porównywać, Augustyn był dzieckiem swoich czasów,
my - swoich. Nie wiem do końca zresztą czy można powiedzieć, że Augustyn był mocny
w wierze. Na pewno był bardzo aktywny w swoim trochę desperackim poszukiwaniu
Boga. Uważał to za swój obowiązek i był konsekwentny. Daleko zresztą zaszedł
w jego poszukiwaniu, może nawet za daleko. Bo to przecież mosty zwodzone ze słów,
za to fosy przyszłość wypełnia prawdziwymi kośćmi. Każdy staje przed swoim murem. tak mi się
przynajmniej wydaje.

- absolutnie się nie zgadzam.

No i bardzo dobrze, Gorgiaszu, to przecież zawsze jest jakaś dyskusja..

dzięki Wszystkim za opinie