WYBUDZANIE ŚPIĄCYCH DŁONI

[coobus]

Twoje dłonie ciągle śpią,
czas rytm życia w nich wygasza,
w zamyśleniu białych rąk,
w gładkiej linii palców ptasich,
nie podjęły jeszcze gry,
nie zadrżały nakrywane
moją dłonią, głodną, złą,
niespełnioną, niedospaną...

W twoich palcach święte zło
utracone wraz z dotykiem
czeka, aż się zmusisz do
poderwania sennych skrzydeł
a pod nimi bezruch ust,
co uczuciom każe stygnąć
pora zbudzić pierwszy ruch,
jego czułość, tak bezwstydną.

Twoje ciało żyje znów,
bo wciąż lubi być czytane.
Uczy mnie kolejnych słów:
wybudzenie...
zmartwychwstanie...

[pallas]

Oj te dłonie są nie dobre.
Ręce są wybudzane powoli, ale czuć, że niedługo będzie się działo.
Ostatnia zwrotka taka rytmiczna, ręce aż tam tańczą.
Do roboty się biorą, choć to trochę trwało.
Świetny erotyk.

Piotrek

[tabakiera]

Piękne wybudzanie w tym erotyku,
pozdrawiam.

[Liliana]

Przyjmij to kwiecie, bo już nie będę powtarzać, świetne, może się znudzić.

[ELKA]

Tak opisać tęsknotę, brak ukochanej osoby, to mistrzostwo świata...popłakałam się przy tym wierszu...

Pozdrawiam.

[Leon Gutner]

Tak przekornie powiem - na naukę nie jest nigdy za późno .
Nie wiem tylko na naukę czego ?
Druga strofa rozłożyła Leona na łopatki choć i tak już leżałem po pierwszej .

A całość raduje Leo zmysły nieustannie .

Coś pięknego .

Z uznaniem L.G.

[eka]

Pierwsza strofa płynie w takim nasyceniu lirycznym, że... szacun.
W ogóle bardzo dobry wiersz.

[coobus]

Erotyka. Oczekiwanie na życiodajny dotyk, na wybudzenie dłoni. Choć słowa mogą prowadzić w bardziej dosłowne rewiry, ale czemu nie... Treść wiersza jest taka, jak ją odbiera czytający. I każdy odbiór jest słuszny. Ważne, że wiersz prowadzi i ktoś chce iść za nim. Dziękuję tym, którzy poszli za tym wierszem, zostawili ślady, poczuli się jego częścią.

[anastazja]

Twoje ciało żyje znów,
bo wciąż lubi być czytane.
Uczy mnie kolejnych słów:
wybudzenie...

jakie to cudne...och coby

[coobus]

Dzięki, Ana.