W oderwaniu

[Leon Gutner]

Oderwana od nocy zagubiona w sobie
spod czerwonych spuchniętych i zamkniętych powiek
wyrwana jak z czerni wylana z łez słonych
nie potrafi złapać
nie da się dogonić

przyłatana do półdnia uwięziona w tobie
spod zgniecionych rozdartych słów co znaczą człowiek
wyszarpana nocy topi czas nieskromnie
ale już niczego
nie zdoła zapomnieć

przyszyta do cienia zatracona w chwili
spod wzniesionych rozdartych zapleśniałych bylin
wycieka przez szpary sączy czas szczeliną
zanim znów w nieznane
zacznie z tobą płynąć

zatrzaśnięta w sensie pragnąca dla ciebie
spod ciasnego zimnego koniecznego nie wiem
zamienia czas w ciszę wznosi dal do oczu
ale już niczego
nie potrafi poczuć

zanim jej się uda całe wieki miną
nikt nie wytłumaczy że to przecież miłość
skropli się jak para zastygnie gdzieś w przerwach
ale już od nocy
nie da się oderwać

[coobus]

Ładna liryka. Myślę tylko, że zamiast dopłynąć miało być płynąć, bo tak wynika z melodii wiersza. Sam oceń. Pozdrawiam, Leonie

[Leon Gutner]

Tak Coobi - to błąd i dziękuję za zwrócenie uwagi . Poprawię .
Cieszę się że zaglądasz

Z ukłonami L.G.

[eka]

Rewelacyjny rytm i przepiękny smutek.
Leo, chciałam zacytować najlepszy fragment, ale to niemożliwe, bo w tym trenie dla półmartwej bohaterki wszystko jest połączone, nie do rozerwania.
Znakomity wiersz.

[skaranie boskie]

Chyba wypada pochwalić.
Ale czy na pewno "chyba"?
Coś mi mówi, że nawet bez chwalenia ten wiersz pozostanie dobrym, a jednak chcę go pochwalić, bo jest za co. A jeśli chcesz wiedzieć za co, poczytaj post Eki.
Ja tylko sobie jeszcze raz przeczytam, zadumam się, a potem skwituję nostalgię czerwonym...

[Leon Gutner]

Coobi , Eko, Skaranie - dziękuję wam pięknie .
To jeden z najdłużej pisanych wierszy przez Leona .
Zanim doczekał się światła publikacji - był zmieniany i zapisywany setki razy od nowa przez mniej więcej półtora roku .
Za każdym razem brzmiał inaczej. Żeby go już skutecznie " pochować " doczekał się publikacji w takiej formie .

Ogromnie mnie cieszy że przypadł wam do gustu .
Opije to jak Skaranie czerwonym winem

Z największym podziękowaniem L.G.

[ELKA]

Znalazłam diament...czytam i czuję, jak te słowa wchodzą mi do serca...pewnie tam zostaną.

Leonie, przepiękna liryka. Wzruszająca i subtelna.

Kocham takie wiersze, takie pisanie.

Dziękuję.

[Liliana]

miłość
skropli się jak para zastygnie gdzieś w przerwach
ale już od nocy
nie da się oderwać

A ja się nie mogłam oderwać od Twojego wiersza, Leo.

[Leon Gutner]

Wygrzebały Panie czerwcówkę tegoroczną
Cieszę się że jeszcze raz w oderwaniu sprawiło komuś przyjemność .

Z podziękowaniem L.G.

[Liliana]

To chyba dobrze, Leo? Wszak lepiej późno niż wcale (nie przeczytać).
Serdeczności