//

[Mchuszmer]

/usunięty czasowo/

[Marcin Sztelak]

Kurde domagam się tytułu jako ukoronowania tego świetnego wiersza.

Pozdrawiam.

[Hosanna]

podoba mi się ostatni wers

pod stopami

kruszywo ze startych gwiazd

[eka]

Sorgo, żar i wilgotność Afryki, wiatr, pustynia.
Tak trudna do osiągnięcia synestezja, tu rozkwita. Treść oddana w całości obrazem, brak wątku narracyjnego. Są nim odczucia. Obrazy, ciepło, ruch, dźwięk... człowiek na dalekim, horyzontalnym planie i reakcja zmysłów peela.
Wpatrzenie w otaczający świat, maksymalne w nim skupienie. Samotność we fragmencie Wszechświata. Jednego dnia.
Czerń jak otulająca bawełna. Znakomite!


Przyroda żywi zmysły podmiotu.
Zatytułowałabym:
Umysł Sorgo.
Pieśń sorgo.

[Alek Osiński]

Trzy ostatnie wersy - bardzo trafiają.

Co do wcześniejszych fragmentów mam mieszane uczucia,
tak jak by się chciało wszystko zmieścić pod jednym dachem
(cały kosmos) w formie rozprawki. Może to możliwe,
a jednak gryzą mi się obrazki wyjęte z różnych scenerii.

Może chodzi o punkt widzenia satelity krążącego wokół ziemi,
ale trochę mi ciężko wtedy z odkryciem sedna wiersza.

Piękno i zmienność widoków? Tego na pewno doświadczali
astronauci...

[ono]

bardzo

[coobus]

Od pierwszego słowa przenosimy się w egzotyczne klimaty. Mocne poetycko zakończenie. Czytam a jednocześnie widzę obraz utrwalający kawałek innego świata. Bo jest to zapis obrazu. Ładny zapis

[Mchuszmer]

Cześć, Marcin, ponownie witam pod tym wierszem
Przyjąłem wniosek na piśmie już wtedy, tylko nic nie wykociłem.
Brak tytułu miał być też w pewnym sensie środkiem wyrazu. Ale to chyba jednak niezbyt dobre posunięcie a nawet pójście na skróty... Chyba faktycznie obraz wypadałoby zwieńczyć obrazowym tytułem. Coś się chyba da zrobić, czekaj .

Witaj Hosanna
To super, w końcu to ostatni. Dzięki

Ewo, dokładnie, skupiłem się na odczuciach, chcąc stopić człowieka z tłem.
Tak, jeden kolejny dzień, cykl wewnątrz cyklu.
Jak zawsze, pięknie czytasz

Przyroda żywi zmysły podmiotu.
Zatytułowałabym:
Umysł Sorgo.
Pieśń sorgo.

Kurczę, czyżby to było takie proste. Świetny pomysł! Wiesz, chyba skorzystam z: pieśń sorgo (hehe, Umysł Sorgo tez fajne, jak Życie Pi :-D). Co ciekawe, brzmi to jak nawiązanie do inspiracji
Bo jest nią książka Doris Lessing pt. "Trawa śpiewa", gdzie cykle i warunki afrykańskiej przyrody w bardzo ciekawy i niepokojący sposób współgrają ze stanem mentalnym głównej bohaterki.
Myślałem więc o tym, jak te warunki wpływają na stan psychiczny, postrzeganie, np. czasu tam, gdzie człowiek jest blisko przyrody, bardziej od niej zależny i gdzie ona jest surowsza.
Dzięki!

Alku, witaj,
zaskakująca interpretacja, bardzo jestem wdzięczny za nią .
Sekwencja stworzonych obrazów ma dla mnie pewną logikę, ale nie chcę wyłuszczać jej pod wierszem napisanym raczej wrażeniami. Ahoj!

Ono - bardzo dziękuję za wizytę

Coobus - witaj - i to wywoływanie obrazu mnie niezmiernie cieszy.
Także to, że podoba się zapis, bo bardzo mi na nim zależało. Pozdrawiam

[eka]

Bo jest nią książka Doris Lessing pt. "Trawa śpiewa",

W końcu sorgo też zapewne wyewoluowało z trawy
Cieszę się, że trafiłam, nie, odczytałam malarzu - reżyserze. Bo wiersz jak film dokumentalny, tyle że kadry wzbogacone nie tylko w obraz, typowe dla Ciebie.
Dobra ta książka?
Cieszę się z tytułu.

[Mchuszmer]

W końcu sorgo też zapewne wyewoluowało z trawy

Heh

Książka, cóż, dołująca, ale naprawdę dobra, polecam .