valse nostalgique

[Miladora]

odeszły już panie tańczące uśmiechem
kolory zaklęte w ich sukniach
wyblakły zszarzały jak niebo po lecie
jak jesień też zwiędły na ustach

lecz dawnym obrazem pierścieni na palcach
powraca sztych blasku na twarzy
stukają obcasy rozwija się wachlarz
w korowód zastygłych pejzaży

w podartej sakiewce ulotny ślad perfum
roztacza wciąż smugę wspomnienia
zniszczony kotylion samotną lśni perłą
po balu którego już nie ma

odeszły minęły z odległym dziś wiekiem
ich głosy zatarły się w pustce
i trwają zaledwie pamięcią i śmiechem
odbitym w matowym szkle luster

[Arti]

bardzo ładnie Milu...wręcz świetnie
czytałem z przyjemnością (lekkośc zapisu, konsekwentnie poprowadzona myśl)
z nutką nostalgii...wszystko kiedyś przemija... i wszystkich nas czeka

dzięki

[Miladora]

Arti się załapał na walca retro? A to mnie zaskoczyłeś.
No, ale karnawał się zaczyna, sala balowa otwarta i tak mi się nostalgicznie zrobiło...
Ach, te dawne czasy...

Dzięki, Arti - miło, że zatańczyłeś.

I wszystkiego dobrego

[Ewa Włodek]

w podartej sakiewce ulotny ślad perfum
roztacza wciąż smugę wspomnienia
zniszczony kotylion samotną lśni perłą
po balu którego już nie ma

szczególnie ta strofa, Miladoro...Bardzo refleksyjny, bardzo w moim guście...


Wszelkiego dobra - Noworocznie...
Ewa

[Leon Gutner]

Uwielbiam te twoje odbite w lustrach nastroje Mila .
To będzie dobry rok z twoimi wierszami

Z uszanowaniem L.G.

[Miladora]

Dziękuję, Ewuńka i Leonie.

Pamiątki czasem mają moc przemawiania.

Wszystkiego Najlepszego w Nowym Roku - wielu wierszy życzę.

[P.A.R.]

odeszły już panie tańczące z uśmiechem
kolory zaklęte w ich sukniach
wyblakło zszarzałe jak niebo po lecie
i jesień zwiędnięta na ustach

lecz dawnym obrazem pierścieni na palcach
powraca sztych blasku wśród twarzy
stukają obcasy rozwija się wachlarz
korowód zastygłych pejzaży

w podartej sakiewce ulotny ślad perfum
roztacza wciąż smugę wspomnienia
zniszczony kotylion samotną lśni perłą
po balu którego już nie ma

odeszły minęły z odległym dziś wiekiem
ich głosy zatarły się w pustce
i trwają jak głazy pomięte uśmiechem
odbite w matowym szkle luster

chyba jesteś wierząca
nie będziesz napieprzać po krzyżu ...

[Miladora]

Spokojnie, wolnomyślicielki też szanują cudze krzyże.
Nie mam nic przeciwko wariacjom na temat.

Zdrowie

[Dante]

Urokliwy, wdzięczny wiersz i ładnie płynacy wiersz (Abi wytknie Ci sukniach-ustach, wiekiem-uśmiechem)

Ale dla mnie ma jedną, omalże dyskredytującą go wadę:
Przypomina mi moją teściową!!!
Kiedyś odbywały sie u niej przyjęcia, zabawy, muzyka, a teraz każdego, kto słucha czegokolwiek poza Radiem Maryja uważa za nic nie wartego lekkoducha, prawdopodobnie mającego ( zwłaszcza teraz w kryzysie) niewiele wspólnego z Prawdziwym Polakiem

Natchnęłaś mnie, mili, do wklejenia z remanentów mojej wersji walca, też niezbyt wesołej.

Pozdrawiam z Nowym Rokiem
AD

[P.A.R.]

no jak dante się odezwał
nikt już nie śmie nawet pełzać
bo to słowo jest wyroczne
a więc pomyśl co nim poczniesz ...