Dlatego

[misza]

Był właśnie koniec listopada z migreną długich nocy,
bijącą światłem od latarni w zbielały chłodem chodnik.
Możemy chodzić po ulicach i mówić, tylko o czym,
gdy słowa marzną w kłębach pary wśród szronu zimnych ogni?

Bo przecież nawet zwykły spacer jest więcej niż rozmową,
a odgłos podwojonych kroków nabiera nowych znaczeń.
Ich echo w bramach szepcze wiersze, sens których trudno pojąć
przechodniom zapatrzonym w cienie, pełznące pustym placem.

Zamknięte sklepy wyśnią baśnie zaczarowanych wystaw.
A my wciąż dalej, choć przymrozek pokąsa nas po rękach.
Na cienki witraż lodu spadnie samotnej gwiazdy iskra;
jest dla nas: żeby nie zapomnieć i siebie zapamiętać.

[Gorgiasz]

Nastrojowe, dobrze napisane, pełne treści i jakiegoś swojskiego autentyzmu (taki trochę neologizm przyszedł mi do głowy).
Tylko w przedostatnim wersie jakoś rytm mi się załamuje, nie mogę płynnie odczytać, ale nie wiem jak zaradzić.

[Piotr Zaleski]

"z samotnej gwiazdy iskra". już się nie łamie, chyba

[misza]

"Z samotnej gwiazdy iskra"?
Tego nawet Polak nie przeczyta
Ale pomyślę jeszcze nad tym wersem

[eka]

Taki inny ten wiersz, Misza.
Zagęściłeś treść.

[coobus]

Bijąc brawo za kolejny dobry wiersz, pozdrawiam, Misza. Świątecznie

[Leon Gutner]

Kiedy już myślę że niczym mnie nie zaskoczysz i kolejny twój wiersz będzie miał znajomy smak odczytuję
twoje nowe dzieło w którym udowadniasz mi że jednak ...nie myślę

Przepięknie - w treści i w ...formie

Z uszanowaniem L.G.

[misza]

Dziękuję, Cooby
Dziękuję, Leo
Myślę, że jestem farciarzem, bo miałem przyjemność
poznać Was osobiście i pogadać.
Mam nadzieję, że nie po raz ostatni.
Wszystkiego najlepszego
i do zobaczenia w Nowym Roku

[Podróżniczka]

Misza, przyciągnął mnie tytuł Twojego wiersza i dlatego wybrałam z niego dla siebie ten fragment

Na cienki witraż lodu spadnie samotnej gwiazdy iskra;
jest dla nas: żeby nie zapomnieć i siebie zapamiętać.

Za cały wiersz

Pozdrawiam

[misza]

Dziękuję, Podróżniczko
i pozdrawiam świątecznie