Po nas

[MarkTom]

Choć kalendarzy wciąż przybywa,
choć szroni skroń niezłomny czas.
To pióro ciągle lekkie bywa,
tęczową strofą budząc nas.

Nieważne skarby piedestały,
ważne co w duszy w głębi nas.
Bo jakże człowiek ciągle mały,
wśród oceanu wszelkich mas.

Gdy przyjdzie zamknąć już powieki,
ze sobą bagaż doznań stos.
Pomiędzy wersem być na wieki,
bo taki ludzki jest nasz los.

Wersja poprawiona

choć kalendarzy wciąż przybywa
choć szroni skroń niezłomny czas
to ręka ciągle lekka bywa
tęczową strofą budząc twarz

nieważne skarby piedestały
ważne co w duszy w głębi serc
bo jakże człowiek ciągle mały
wśród egoizmu wielkich twierdz

gdy przyjdzie zamknąć już powieki
ze sobą pióro weny trzos
między wersami już na wieki
bo taki ludzki jest nasz los

[Leon Gutner]

Czas nas mas i powtórzony czas ...
Nie brzmi to dobrze a szkoda bo przekaz i treść tego krótkiego wiersza przypadł mi do gustu.

Z uszanowaniem L.G.

[MarkTom]

Czas nas mas i powtórzony czas ...
Nie brzmi to dobrze a szkoda bo przekaz i treść tego krótkiego wiersza przypadł mi do gustu.

Z uszanowaniem L.G.

Drogi Leo

Zgodnie z sugestią poprawię w miarę swoich możliwości

pozdrawiam Marek

[Leon Gutner]

Wersja poprawiona jest w porządku .

Z przyjemnością L.G.