Dzień Świstaka

[Piotr Zaleski]

życie rodzi się
jak rosa o poranku
na skrzydłach jętki
wznosi się ku słońcu

wieczorem spada
aksamitnym
trzepotem skrzydeł
w łąki
by
wyparować
i narodzić się
jutro

od nowa

[emcek]

ładna mini apokalipsa życia, z podobaniem

[lczerwosz]

paradoks powtarzalności i pozornego braku zmian
z dnia na dzień tylko starsi, ale kto zwracał uwagę na kalendarz, ważny jest co najwyżej zegarek

nigdy nie zapomnę tego filmu

[eka]

Pełen dojrzałego uśmiechu wiersz, trochę go sobie przemeblowałam, absolutnie niezobowiązująco, dla siebie tylko.
Pozdrawiam.


życie rodzi się jak rosa o poranku
na skrzydłach jętki wznosi się ku słońcu

wieczorem spada
aksamitnym trzepotem w łąki
by wyparować
i rodzić się w jutrze

odnowa odnowa

[Marcin Sztelak]

Życie to koło i toczy się, bez przerwy.

Chybabym nieco konstrukcję pozmieniał...

Pozdrawiam.