Mizantropie

[Marcin Sztelak]

Szlaki wytyczone do ostatniego kamienia,
ziarnka piachu.
A na poboczach sakwojaże pełne zaniechań,
każdego rodzaju.

I pobożnych życzeń: szczęśliwej drogi
albo powrotu do domu.
Ale nie ma możliwości zawróceń,
o czym wiedzą nawiedzone staruszki.

Chociaż mówią o nich: czarownice
uśmiechają się splataną siecią zmarszczek.
Wiedza kosztuje, najwięcej, kiedy przyszłość
nie jest tajemnicą.

Ot proste, zakręty, ulice.
I jak było na początku prawdopodobnie
będzie pod koniec.

[oskari valtteri]

dobrze napisany bo zmusza do pomyślenia, nic nie jest wprost, tak kawa na ławę.
jak dla mnie ważny moment z tymi zaniechaniami... pełno ich. i podkreślają je "pobożne życzenia".
w ich kontekście retoryczne pytanie "co by było gdyby" nie jest zwykłym gdybaniem, które nie powinno mieć odpowiedzi.