oszukać sumienie

[ELKA]

umoczyłam usta w winie
a teraz płacze lustro

z rozbitej nadziei
namaluję uśmiech na szkle

[Niedzisiejszy]

Nie wiem czy dobrze interperuje Pani wiersz, ale moim zdaniem mówi o osobie uzależnionej, która najpierw próbuje stłumić w sobie sumienie, sięgając po kolejny kieliszek, by po chwili patrząc w swoją twarz w lustrze utracić uśmiech, który zwraca dopiero świadomość, że następnym razem mu się nie podda.
Gratuluję Pani pięknego wiersza, niesamowite, że w kilku słowach potrafi Pani ukryć tyle treści.
Pozdrawiam i życzę dalszej weny

[lczerwosz]

Nie to nie uzależnienie od alkoholu, to uzależnienie od życia. To powiązanie aktualnego stanu ducha ze swoją historią, retrospekcja, podsumowanie. Bywa, że przy kieliszku wina, bo jednak następuje lekkie rozluźnienie, nawet samotnie, zatem do lustra. To raczej zwyczajowo, aby nie być posądzonym właśnie o degenerację, że sam pije taki lub taka.
Samotność bywa frustrująca, dołująca, ale pozwala także na najszczersze, najgłębsze wniknięcie w głąb samego siebie, bez interakcji o rozpraszającymi wpływami, zwłaszcza z podtekstem seksualnym.
A jednak PL-ka pokazuje hart ducha, że w tej zadumie, smutku, psychicznej niezborności potrafi znaleźć wyjście, uśmiech jest symbolem zwycięstwa. Wiadomo, że każda budowla opiera się na, przynajmniej elementach, produktach destrukcji. Taki mamy świat, że budujemy z resztek. Rozbitej nadziei, podobnie jak stłuczonej szklanki nie da się posklejać, ale można mieć nowa szklankę i nową nadzieję.
Krótki ten wiersz, żeby jeszcze jedna zwrotka była, a wstanie całkiem dzień.

[Piotr Zaleski]

komentarz lczerwosz nie do wyjęcia.

Nie to nie uzależnienie od alkoholu, to uzależnienie od życia

z moje strony zwracam uwagę na zbitkę słów. jak by nie czytać

na szkle

wychodzi naszkło
co to jest naszkło?

kiedyś, wiele lat temu ktoś mnie uczył i przestrzegał przed takim niefortunnym zlepkiem słów.

to nawet w poezji ma swoją jakąś nazwę. nie pamiętam już.
sprawa intonacji i artykulacji.

na tym szkle np. brzmi lepiej mz

ogólnie wiersz na duże tak

[Marcin Sztelak]

Bardzo dobra miniatura, natomiast tytuł trochę zbyt na wprost podany...

Pozdrawiam.

[Alek Osiński]

Fajna miniatura, ale lepiej jak dla mnie by brzmiało
"lustro płacze", a i jeszcze "rozbita nadzieja" budzi wątpliwości,
skoro nią malujesz, lepiej jak dla mnie
by przemawiała "rozlana nadzieja"

Pozdrawiam

[ELKA]

Mateuszu, uzależnienia bywają różne, ale podoba mi się Twoja interpretacja...

Leszku, Twoja interpretacja... chylę głowę, jakbyś siedział w moich myślach...

wychodzi naszkło

nie wiem, jak Ci to wyszło, bo mi wyszło zupełnie inaczej...
na tym szkle ? przecież, to oczywiste, że na tym więc po co to tłumaczyć ?

tytuł trochę zbyt na wprost podany...

dotknąłeś mojej bolączki... gdyby można było, pisałabym każdy wiersz bez tytułu...

Alku, przemyślę Twoje rady...

Bardzo dziękuję wszystkim za przeczytanie i komentarze.

Pozdrawiam.elka.

[eka]

umoczyłam usta w winie
a teraz płacze lustro

z rozbitej nadziei
namaluję uśmiech na szkle

Gdyby nie tytuł, nie odczytałabym "w winie" metafory.
Ładnie płynie wiersz.


Trudno mi uchwycić spójność między płaczem lustra, w drugiej cząstce nagle zamienionym w nadzieję uśmiechu. Ale może nie umiem po prostu znaleźć nici Ariadny.

Prośba na przyszłość. Wiem, że mniej tam ruchu, ale takie graficzne objętości idą do okruchów, też trzeba je karmić.
Pozdrawiam.

[Lucile]

Elu,
w całości biorę Twój tetrastych
w kontekście tych wersów usta umoczone w winie - cymesik

Serdeczności ślę, miłego wieczoru
Lucile

[ELKA]

Prośba na przyszłość. Wiem, że mniej tam ruchu, ale takie graficzne objętości idą do okruchów, też trzeba je karmić.

skoro tak mówisz...

Elu,
w całości biorę Twój tetrastych
w kontekście tych wersów usta umoczone w winie - cymesik

Lucile, dla takich słów warto pisać. Dziękuję.


Bardzo dziękuję za komentarze i pozdrawiam.elka.