detoks (2)

[Gloinnen]

Tak samo w moich.

[Arti]

u Ciebie jest jedno wielkie cierpiętnictwo plus motyw służebnicy - zrobię wszystko tylko uratuj mnie ach

[Gloinnen]

Popatrz na swoje wiersze, mesjanizm, ukrzyżowania,Twój peel bierze na siebie ból i cierpienia całego świata... Taaaaaki szlachetny...

[Arti]

może jaja sobie robi...

[Gloinnen]

To mu współczuję wisielczego poczucia humoru.

[Arti]

nie umiesz bronić wiersza... od razu przechodzisz w atak na cudzą twórczość... (przy okazji zmieniając temat)
jaki jest wiersz każdy widzi...pisząc emocjonalnie odkrywasz dużą część siebie (niezależnie czy chcesz tego czy nie)
rozumiem więc że moje uwagi odebrałaś personalnie, przykro
obiecuję omijać Twoje wiersze, tak będzie najlepiej

[Gloinnen]

Wybacz mi atak na Twoją twórczość, poniosło mnie.

Mi też jest trochę przykro.
Czym innym jest ocena wiersza jako takiego, czym innym wiwisekcja osobowości, postępowania i sposobu odczuwania peelki.

Jeśli obiektywnie utwór jest słaby literacko - potrafię to zrozumieć.

Co innego roztrząsanie, jaka jest peelka i sąd moralny nad nią.

[Arti]

utwór składa się przede wszystkim z treści
nie dziw się wiec, że ludzie oceniają Twoich bohaterów
forma na drugim miejscu, tak myślę
chcesz rozmawiać tylko o tym, czy wiersz jest dobrze napisany?
załóżmy że zdarzy się wiersz pod którym powiem: nie no idiotka z tej peelki
będziesz jej bronić? czy od razu przyznasz ale burak z tego Artiego...jak to drugie naprawdę nie widzę
sensu rozmawiać. za bardzo bierzesz do siebie, dziwne, bo sama wskakujesz w butach pod cudze teksty.

[Gloinnen]

Jeżeli jeszcze coś mogę dopisać - wydaje mi się, że każdy wiersz bierze się raczej nie z tego, że ktoś jest szczęśliwy, tylko zawsze z jakiegoś cierpienia, niedosytu, lęku... Piszemy o tym, co nas gryzie, co nas przygnębia, a nie o tym, jak jest nam cudownie i wspaniale. To naturalne. Nie warto doszukiwać się jakiegoś epatowania własnym nieszczęściem, po prostu jest szczerość, no bo ostatecznie emocjonalne pisanie na tym polega. Ktoś może te stany uczuciowe rozumieć, lub nie, podzielać, utożsamiać się z nimi, mogą mu one być jednak czasem całkowicie obce. To normalne, bo ludzie są różni.
To nie jest obrona wiersza tylko odpowiedź na zarzut cierpiętnictwa.

I jeszcze raz przepraszam za atak na Twoje wiersze, Arti.

Nigdzie też nie odnosiłam się w moich wpisach do Twojej osoby.

Co do włażenia w butach - to prawda, zdarza się, że wnikliwie interpretuję utwory (te, które do mnie w jakiś szczególny sposób przemawiają) może nawet za bardzo, ale staram się nie wartościować, pisząc np. "ale ten peel jest głupi"... Jeżeli masz jednak coś mi za złe, zawsze możesz o tym powiedzieć...

[Arti]

masz rację, ludzie są różni
jeśli dla mnie liczenie by oderwać głupie myśli - wydaje się nieciekawe, to czemu mam o tym nie mówić?
bo urażę? chyba nie o to chodzi... a może się czegoś dowiem? takich dyskusji mi brakuje

Co do włażenia w butach - to prawda, zdarza się, że wnikliwie interpretuję utwory (te, które do mnie w jakiś szczególny sposób przemawiają) może nawet za bardzo, ale staram się nie wartościować, pisząc np. "ale ten peel jest głupi"

tak, i widzisz ja na to pozwalam, mało tego cieszę się, że nie czytasz pobieżnie...
poczytaj swoje komentarze Glo...niejednokrotnie zdarza Ci się krytykować postawę peela (bo wg Ciebie jest patetyczna, ckliwa itp)
czujesz różnicę?... to też jest wartościowanie, na tej samej zasadzie.