w poprzek drogi

[emcek]

dzień co zestarzał się szybciej niż dłonie
odbicie w lustrze jakby znajome

śnieg gdy nie stopniał na włosach
księżyc częsty przyjaciel
ojciec co odszedł bez pożegnania

miłość gdy woła oczami syna
wzruszenie ochrypło pożółkło jesienią

co już było jak pierwszy pierwiosnek
sen gdy ostatni zabłądził w bezkresie

cisza - kra spływa rzekami do morza
które już tylko od Ciebie jest mniejsze

[eka]

A od tytułu zaczyna się każdy wers, ciekawa technika.
To co peela zatrzymuje w drodze, bezpośrednio i metaforą oddane, wzruszający wiersz.
Zatrzymałam się w wieczornym biegu.

[Halina S]

Wzruszający obraz miłości. Puenta świetna.

Razi mnie w tym wierszu zbyt często użyte "co",
zastąpiłabym (gdyby był moim wierszem) gdzieniegdzie "które" lub innym słowem.


pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Bardzo dobry liryk z ciekawym pomysłem. Jedna uwaga nie lepiej by było ochrypłe pożółkłą?

Pozdrawiam.

[Henryk VIII]

Witaj,
jest ładunek emocjonalny, jest delikatność, jest wrażliwy przekaz. Piszesz:
" cisza - kra spływa rzekami do morza
co już tylko od Ciebie jest mniejsze"

H8

[Leszek Sobeczko]

w drugiej cząstce wers z księżycem bym usunął; poza tym nadużywane 'co' bez uzasadnienia;
mam wrażenie przeciwstawienia sobie dwóch obrazów;
jest to jakiś sposób na wiersz, ale pod koniec ta maniera 'co' przynudza

pozdrawiam

[Hosanna]

wiersz międzypokoleniowy , łączący i miłością i żalem
szukaniem tego co pomiędzy
i takie zapatrzenie w tych co odeszli a choć zniknęli dopiero teraz stają się ogromni
tajemniczo połączeni ze wszystkim a jednak wciąż obecni

[em_]

Bardzo ładny wiersz

[Bożena]

Jest pomysł na nową formę- jednak to malutkie "co" jakoś zaczyna pod koniec przeszkadzać pozdrawiam

[emcek]

ok, zabrałem, dzięki wszystkim