dominacja analizy

[ELKA]

lubię patrzeć jak mnie rozbierasz
rozkładając według schematu

by umieścić w ciasnych ramach
każdy fragment podniecenia

[E-ska]

Każdy człowiek odczuwa indywidualnie i tak też to przekazuje. Faktem jest, że warto słuchać poglądów innych, ale najgorsze co można zrobić, to poddać się wpływom i dać zamknąć w ciasnych ramach. Elu świetnie napisana miniatura z ciekawym przesłaniem. Pozdrawiam.

[ELKA]

Witaj Ewo. Cieszę się, że wpadłaś... ze zrozumieniem.

Pozdrawiam.elka.

[alchemik]

Moim zdaniem, to bardzo dobry wiersz, Elu.

Przypomina mi rozbieranie tuszy.
Schematy i rysunki odpowiednich części ciała.

Naprawdę dobry.
Możesz mi uwierzyć, lub nie.

To ta część dotycząca rozbierania tuszy.
Wzbiłaś się na wyżyny, Elu.
A ja zawsze wiedziałem,. że potrafisz.

Każdy fragment podniecenia.

Czy wiesz, że jak się ten wiersz zrozumie, to pozostaje smutek?
Zacząłem od rozbierania ciała, ale nie pominąłem duszy.

To świetny wiersz.
Moje zdanie może zdawać się nieważne.

Czemu mieszam erotyk z egzystencjalnym poczuciem rzeczywistości?
Bo czuję, że WŁAŚNIE TO CZUJESZ.

JERZY

[ELKA]

Witaj Jerzy. Miło tu Ciebie gościć.

''To ta część dotycząca rozbierania tuszy.
Wzbiłaś się na wyżyny, Elu.
A ja zawsze wiedziałem,. że potrafisz.''

Jerzy, nie potrafię, nigdy nie rozbierałam tuszy... na samą myśl...


Dziękuję za komentarz.

Pozdrawiam.elka.

[lczerwosz]

mój komentarz w okruchu prozatorskim TU

I drugi komentarz. Analiza semantyczne i syntaktyczna mogą zdominować przestrzeń wiersza i ta wydaje się zbyt ciasna dla rozpychających się, wręcz wybuchających emocji. Ot i stąd taki okruch. Zamiast.
I dlatego potem jednak smutno.

[ELKA]

Zachęcam wszystkich do przeczytania okruchu Leszka i zapewniam, że lepszy od mojego.

[alchemik]

Jerzy, nie potrafię, nigdy nie rozbierałam tuszy... na samą myśl...


Dziękuję za komentarz.

Pozdrawiam.elka.

Elu, tuszę od duszy dzieli tylko jedna literka.
Kwestia odwagi wyobraźni.

I tuszę, że w poezji można pominąć niektóre litery, zmienić słowa. Stąd mamy metafory.
Powtarzam, że bardzo mi się podoba ten wiersz.

[ELKA]

Elu, tuszę od duszy dzieli tylko jedna literka.

Powtarzam, że bardzo mi się podoba ten wiersz.

Jerzy, mnie się bardziej podoba Twój komentarz... naprawdę. Zobaczyłam siebie nad tą tuszą... o mój Boże, to już łatwiej wiersz napisać.

Dziękuję Ci serdecznie.

[eka]

lubię patrzeć jak mnie rozbierasz
rozkładając według schematu

by umieścić w ciasnych ramach
każdy fragment podniecenia

Dominacja analizy nad przyjemnością. Ot, suchy rozbiór składniowy czy gramatyczny zamiast
zachwytu nad metaforą ujętą w ramach zdania.
Obserwator jak zimny robot, a peelka podniecona.

Ale można i owo podniecenie przypisać jemu, a wtedy mamy bardzo fizjologiczny odczyt.

------------------
Drugi wiersz o rozbieraniu...