nic takiego

[agafb]

zazdroszczę słowu - nic
dystansu do życia

kiedy szukam nożyczek
książki swetra czy butów
przechodzi do porządku nad plamą na stole

nie widzi widelców łyżek noży ostrzałek
ignoruje tytuły profesorów poezji
pamięć wszystkich świętych z okładki na półce
zbywa chłodnym milczeniem

odmienia się przez przypadki
których w danej chwili
nie ma tam gdzie trzeba

i za każdym razem uprzejmie
ustępuje miejsca
słowu
jest

[Marcin Sztelak]

Faktycznie można pozazdrościć słowu nic, nawet kultury osobistej Nic jest tak obszerne, że aż go nie ma...
Ciekawy wiersz, intrygujący.

Pozdrawiam.

[eka]

Ale przewrotny, z emocjami ujętymi w karby dystansu wizerunek nica, świetny wiersz!

Nic - brak i nic (się nie stało) w jednym.
Wartość niebycia czegoś/kogoś i totalny stoicyzm w podchodzeniu do każdej wartości.
Wyższość nica nad coś/ktoś.

Interpunkcję zastępuje idealna wersyfikacja.

[agafb]

Dzięki za uwagi. Dla mnie jest jasny, ale naprawdę się bałam, że po za tym ... bryndza. Bo może przekombinowałam.

Ale nie jest źle. Więc fajnie, że zaglądacie. A

[Niedzisiejszy]

Ciekawe ukazanie życia słowa. Trochę mi przypomina wiersz Wisławy Szymborskiej:

Kiedy wy­mawiam słowo Przyszłość,
pier­wsza sy­laba od­chodzi już do przeszłości.

Kiedy wy­mawiam słowo Cisza,
niszczę ją.

Kiedy wy­mawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żad­nym nieby­cie.

Ty utworzyłaś coś o podobnym znaczeniu, moim zdaniem dobrą techniką, i przede wszystkim ukazujący słowo nic jako istotę.
Pozdrawiam, i życzę dalszej weny

[eka]

Ale nie jest źle

Nic to obojętność.

[Henryk VIII]

Podoba mi się! Ma kopa I jeszcze to :" nie widzi widelców łyżek noży ostrzałek
ignoruje tytuły profesorów poezji
pamięć wszystkich świętych ..."

[em_]

Ciekawy pomysł

[ELKA]

Świetny wiersz, niby NIC, a brzmi, jak dobra poezja.

Gratuluję pomysłu i wykonania.

Pozdrawiam.elka.