pierwszy z wielu

[Alga]

chciałabym spojrzeć na księżyc po raz pierwszy
spowszedniał jak prawo do milczenia
kiedy patrzymy a on się nam staje
okrutną krwistą falą spienionym burzanem
oczami jak szyby niezasłonięte nocą niespuszczone
snem pustą kartką
wsłuchiwaniem się w drzwi w opuszczonym domu
nawrotem świadomości że co noc mniej widzimy

aż stanie się szpilką wrzuconą do podpisanego pudełka
zapytam cię kiedyś czyje to odbicie
znając odpowiedź

[eka]

Tęsknota za tym pierwszym, mocnym doznawaniem, ma tak być w wielu jego kolejnych odsłonach. Na Księżyc można różnie patrzeć, coraz mniej w nim dostrzegać, aż do obojętności.
Dobre porównanie.
Interesujący wiersz, Algo.
Brak interpunkcji utrudnia odczyt, ale jednocześnie zmusza do głębszego wnikania w wersy. Ciut bym niektóre ich fragmenty usamodzielniła.

chciałabym spojrzeć na księżyc po raz pierwszy
spowszedniał jak prawo do milczenia
kiedy patrzymy a on się nam staje
okrutną krwistą falą
spienionym burzanem
oczami jak szyby niezasłonięte
nocą niespuszczone
snem
pustą kartką
wsłuchiwaniem się w drzwi
w opuszczonym domu nawrotem świadomości
że co noc mniej widzimy

aż stanie się szpilką wrzuconą do podpisanego pudełka
zapytam cię kiedyś czyje to odbicie
znając odpowiedź

Ostatnie zdanie bym przeredagowała, źle brzmi.
Pozdrawiam.

[emcek]

cóż Eka specjalistka a ja odbieram emocje które są na fali wznoszącej

[Alga]

Eko - dziękuję za pozytyw i za sugestie. Przemyślę.

Emcek - Tobie również, za falę

Dziękuję za czytanie i pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Magia pierwszego razu, po którymś tam wszystko może sposzednieć. Ciekawy utwór, tylko że bez interpunkcji bardzo trudny w czytaniu.

Pozdrawiam.