,,Być albo nie być"

[Julka]

,,Być albo nie być"

Nie pytaj mnie lepiej czy sięgam do celu;
dziś stoję na skraju i nie wiem co dalej.
Rozpadły się ściany, choć piorun nie strzelił,
a człowiek kruszeje, bo nie jest ze stali.

Dziś stoję na skraju, nad wielką przepaścią
i boję się ruszyć w nieznaną mi stronę.
Kalendarz pokazał znów liczbę trzynaście,
,,a być albo nie być'' w sekundach - to moment.

Rozpadły się ściany z budowli pechowej:
nad drzwiami wisiała z trzynastką tablica.
Tak łatwo dom słaby rozwalić złym słowem.
Jak nowy zbudować - by trwaniem zachwycał?

A człowiek kruszeje, gdy dozna dobroci.
Postąpię krok dalej i zacznę jej szukać,
bo pewnie nikt jeszcze tej prawdy nie dociekł,
że ,,być albo nie być'' – w nim samym tkwi sztuka.

[perfidny krasnal]

nawet stal kruszeje
krasnale coś o tym wiedzą
nie kruszeje tylko piękna poezja
taka jak ta

krasnal podziwia


p. krasnal

[Julka]

Krasnalku

Pięknie dziękuję!

Coś mi się widzi, że Ty z mojej epoki...
Zapraszam na

[Ewa Włodek]

i znów pięknie i mądrze napisałaś, Alegorio...Z dużą przyjemnością przeczytałam...


Pozdrawiam Cię najcieplej, naserdeczniej
Ewa

[Leon Gutner]

Z takim nastrojem w jakim lubię cię czytać Alegorio .

Pozdrawiam L.G.

[Julka]

Ewuniu
Leo

No i wyjdzie na to, że ja tylko oklaski toleruję
Krytyczne skrzaty omijają mnie z daleka
Stawiam i uszczęśliwiona pobłażliwością
Pięknie dziękuje za zawsze mile widziane słowa jest