i bęc

[datura]

gdybym chciała żyć prosto-
padle do siebie jak
przykazał ojciec niebieski
z zawiści

przeczekać [od deski do deski]
zamknięta w biały kołnierzyk

- nie weszłabym głębiej

krew pod paznokciami wypływa
z serca [wdech wydech]

balansuję na krawędzi
oddechu strach wytrąca
powietrze z obiegu
kruszeje -

[Marcin Sztelak]

Bardzo dobry wiersz i bardzo mądre i zarazem ciekawe zastosowanie pauz. Chociaż w ostatniej strofce przemyślałbym użycie wyrazu oddechu, powyżej jest wdech wydech, więc właściwie oddech.

Pozdrawiam.

[datura]

Marcinie bardzo Ci dziękuję, a co do "oddechu", to kurczę podoba mi się ta fraza...
Może rezygnacja z wdech wydech byłaby lepsza, jak sądzisz?

[Podróżniczka]

U Ciebie jak zawsze ciekawy wiersz do poczytania
Pozdrawiam

[datura]

Podróżniczko, bardzo mi miło, dziękuję:)

[Lucile]

daturo,

kilka razy przeczytałam głośno Twój wiersz, by sprawdzić,
czy przeszkadza mi ten "podwójny oddech".
Nie, mnie nie przeszkadza.

krew pod paznokciami wypływa
z serca [wdech wydech]

balansuję na krawędzi
oddechu strach wytrąca
powietrze z obiegu
kruszeje -

Przecież to oddychanie, a w chwilach szczególnych, takich jak w Twoim wierszu, bywa - przyśpieszone, głębokie, bolesne, głośne itp. - odmienne i zauważalne.
To tylko moje odczucia,
a za całość wielkie i zasłużone

pozdrawiam
Lucile

[Gajka]

...krew pod paznokciami wypływa z serca [wdech wydech]... ładna fraza

[datura]

Lucile, dziękuję, bardzo mi miło:) a co do tego oddechu, to rzeczywiście ważny element w tym wierszu

Gajko, cieszę się, że znalazłaś coś dla siebie:)

[Marcin Sztelak]

Nie wdech wydech raczej niezbędny, a oddech nie jest dokładnym powtórzeniem więc zmieniam zdanie

[Alek Osiński]

Kryzys wiary? Przynajmniej tak to czytam.
Ciekawy i dobry zapis, w końcówce wydaje
mi się jednak jest jakieś zapętlenie,
właściwie to po - "nie weszłabym głębiej"

zostawił bym tylko

"krew pod paznokciami wypływa z serca
kruszeję na krawędzi oddechu"

Oczywiście subiektywnie patrząc

Hej!