Żywiołak. Wiatrostrun.

[Karma]

Odtąd do ciebie będzie należał
podpłomyk. Chyba, że powiem inaczej.
Nazwę go wrzosem
i porośnie każdy zakamarek,
tak, że gdybyś zapragnął nagle mnie spytać

...nieważne...

W twoje wargi złożę każde z imion,
które nadano mi, zanim dorosłam.
Niech ktoś pamięta o tym, że grunt
to czuć pod powiekami piach,
udeptywać go stukotem drobnych stóp,
rozpamiętywać na wszelkie możliwości


i unikać deszczu.

[em_]

Witaj,
wiersz w Twoim stylu.
Podoba się

[Marcin Sztelak]

Bardzo dobra poezja, co sądzę o tytule już wiesz, ale jakoś przeżyję, bo wiersz wart tego.

Pozdrawiam.

[Alek Osiński]

Bardzo ładne, dziewczęco subtelne. Nawet, to melodramatyczne
..."nieważne..." zabrzmiało wiarygodnie w kontekście
wrażliwości peelki

[Karma]

Dziękuję. To ciekawe co mówicie

[eka]

Odtąd do ciebie będzie należał
podpłomyk. Chyba, że powiem inaczej
Nazwę go wrzosem
i porośnie każdy zakamarek,
tak, że gdybyś zapragnął nagle mnie spytać

...nieważne...

W twoje wargi złoże każde z imion,
które nadano mi, zanim dorosłam.
Niech ktoś pamięta o tym, że grunt
to czuć pod powiekami piach,
udeptywać go stukotem drobnych stóp,
rozpamiętywać na wszelkie możliwości


i unikać deszczu.

Żywiolak, a nie żywiołak?
Podpłomyk jako snujący się podpłomień, czy strawa, symbol domu... nie wiem, jedno i drugie pasuje. Podmiot liryczny w sytuacji, gdy adresat wszedł w każdą komórkę ciała, więc nieważne co się wydarzy. Już w niej zostanie.
W drugiej części... zranienie (piach pod powiekami), może śmierć, żywioł - wiatr wiejący piachem w oczy, a oczy bez łez.
Bardzo ciekawa metafora z gruntem.
Bardzo lirycznie i oryginalnie o miłości.
--------------------------------------------
Brak kropki i ogonka, ale rozumiem, że jesteś ponad to.
Na Wrzeszczach byś zareagował. Albo nie, ale wtedy wiersz by zniknął po około 2 tygodniach.

[Karma]

Ale, że na co zareagował? Bo nie kumam. I przestańcie już z tymi Wrzeszczami - martwa planeta.

Co do kropki i ogonka - wklejałem kilkakrotnie w różnych miejscach i gdzieś się musiało po drodze pogubić, bo na pewno poprawiałem. Albo stąd brałem z błędem, a tam poprawiałem. Co do interpretacji, nie będę się wypowiadał - jest Twoja i nic mi do niej. Dzięki za wizytę, Ewo.

[Meltemi]

Jest w tym wierszu klimat, są obrazy oraz emocje. Warto było tu zajrzeć. Pozdrawiam!

[Karma]

Dziękować.

[alchemik]

Karmo!

To jeden z Twoich lepszych.
Oczywiście żywiołak, a nie żywiolak.
Kto czytuje fantastykę ten wie, że żywiołaki to uosobienia natury.
Po prostu nie weszło Ci Ł na klawiaturze.
Istnieje wiele różnych w zależności od żywiołu, który reprezentują.

Wiatrostrun to jeden z żywiołaków powietrza. Ten muzykalny, który odzywa się w wietrze i fujarkach pastuszków, niosących echo na wiatr.

Jest silny lecz łagodny.

Podpłomyk to zarazem fizyczna strawa, jak i określenie ogrzewającego ognia. Choć to inny żywioł.
Przecież działają jednak wspólnie, bowiem nie byłoby ognia bez powietrza.

Piękny liryk. W swojej tęsknocie.

Dobry warsztatowo.
Podoba mi się ta wymiana gruntu i piachu pod oczami, co z kolei oznacza łzy, a więc żywioł wody, wprowadzony przez żywioł ziemi.
W maleńkich jednak dawkach.
Bo deszcz rozmywa.

Pozdrawiam serdecznie

Jurek
Cholera! Też Wrzeszczak.