W kontekście świtów i zmierzchów

[Meltemi]

Jak rekwizyt magika pojawiasz się,
znikasz

Jeszcze obiecaj: żadnych ucieczek. Przyjdzie pora
na zdmuchnięcie świateł - ów prześwięty spokój. To dni
częściej tracą pamięć, przerzedzają godziny i grzywę.
Chcesz wrócić do domu zbyt wcześnie?

Na chwilołapie poranek z miodu: chlebowe łódki,
papierówka większa od chłopięcych piąstek. Czas zieleniał,
a później przybierał na srebrze. Migocze, to więdnie.

Kręci się, kręci.

[Marcin Sztelak]

Oj kręci, niezaprzeczalnie, bardzo dobry wiersz, nawet ten nieco prosty, kolokwialny wstęp kursywą świetnie pasuje. Chwilołap - świetny wyraz...

Pozdrawiam.

[eka]

Carpe diem, jeszcze nie pora na? Śmierć?
Cudna druga cząstka, wiatrołap dobrych chwil.
--------------------
Jak zwykle usatysfakcjonowana po kontakcie z Poezją - pozdrawiam serdecznie.

[Mirek]

pomyślałem o starości zależnej od młodych ... o namiastce życia zanurzonej w biernym trwaniu

[Alga]

Przemawia do mnie to obrazowanie, nostalgiczna, chociaż lekka, metaforyka.

Pozdrawiam

[Bożena]

ważne, że się kręci- wiersz podoba mi się-

[Meltemi]

Marcinie, eko, Mirku, Algo, Bożeno, dziękuję pięknie za czytanie i słowo pod wierszem. Pozdrawiam!

[Niedzisiejszy]

Piękny wiersz o przemijaniu, ulotności chwil napisany w profesjonalny sposób
Pozdrawiam

[kamyczek]

Bardzo ładnie poprowadzony wiersz. Podoba mi się.
Pozdrawiam.