modlitwa o deszcz

[żebro]

po szybie jeszcze spływają wczorajsze
oddechy, za nią nieprzychylność smaga
i tak już spłowiałe liście, obumierają
od nerwów po pachwiny,

wiara w twoją niedopitą kawę, amuletem
filiżanka wypełniona pleśnią, wrosła
w pomieszczenie, drażni i zostaje
stygmatem, pokój czekający na cud
wypiera bezpowrotność.

[lczerwosz]

Tak, tęsknota stygmatyzuje, istotnie, potrafi na wiele lat, aż po próg zapomnienia, którego nigdy nie przekroczysz.

[żebro]

Dziękuję za poczytanie i pozostawiony komentarz

[lczerwosz]

Przedstaw się w dziale Kto zacz

[Alga]

Przekonał mnie ten obraz, jest warygodny.

Pozdrawiam

[żebro]

Cieszę się. Dziękuję i pozdrawiam.

[Alicja Jonasz]

Piękny wiersz o tęsknocie. Wraz z człowiekiem tęskni cały dom.

[ELKA]

Dziękuję za te wyjątkowe wzruszenia, tematyka bardzo mi bliska...

Pozdrawiam.elka.

[żebro]

Cieszę się, że się podoba I to ja dziękuję.
Pozdrawiam.

[Bożena]

piękny- odejścia są takie bolesne, tęsknota wyziera w każdym słowie wiersza- dziękuję Ci za ten wiersz- pozdrawiam