Cały ten cyrk

[iTuiTam]

Od tygodni susza wyginała łodygi. Czerniały powoli, podobnie jak ich podłużne liście ostro wykrawane na brzegach i kruche tak, że pękały pod ciężarem żółtych biedronek. Wiatr terkotał między truchełkami, uwalniając zapach podkreślony nutą lizolu. Świat bez mgiełki, od rana wyjaskrawiony w drgających pasmach rozpalonego powietrza, odrealniał się z dnia na dzień.
...

Tak było w mojej JanElla w 2012. Najpierw ciepła wiosna przyspieszyła kwitnienie leśnych kwiatów, drzew a później na długo zapomniała o deszczach.

W czerwcu las wyglądał jak pod koniec września. Pola kukurydzy i soi były brązowe. Bardzo smutny widok.

Dobry opis, Ewo. Czuje się żar w powietrzu i rozpacz roślin. Rośliny czują, reagują na dotyk, muzykę. Lubią jak je potarmosić lekko, poczochrać. Mogę to powiedzieć nie tylko o tych w ogrodzie, czy w lesie, ale i o domowych.

[Gorgiasz]

ale na pewno szkice będę uprawiać.

I bardzo dobrze, nie o to mi chodziło. Tylko, że pomysł jest tak ciekawy i nieszablonowy, że warto go wykorzystać w szerszym zakresie, być może rozpoczynając tekst od nowa, w innej formie.

[eka]

Dzięki, Karolku.

Rośliny czują, reagują na dotyk, muzykę. Lubią jak je potarmosić lekko, poczochrać. Mogę to powiedzieć nie tylko o tych w ogrodzie, czy w lesie, ale i o domowych.

Tego nauczyła mnie mama, ma niesamowitą rękę do roślin, jak mi któraś choruje zawożę do jej "szpitala", zawsze pomaga. Ona nawet rozmawia z nimi. Ja tylko w myślach, ale przejdę do dialogu.

Gorgiaszu, nie rozpieszczaj tak dobrym słowem, bo czuję się zażenowana.