Kazby ta umioł

[Julka]

Kazby ta umioł

Za łoknami sniegiym wali,
jakby włorek któś łozerwoł.
Pewnie się Pon Bucek kwoli,
bo mu grali wcioz na nerwak.

Kazdy skomloł, kaz ta zima.
Grudziyj, stycyj, - zaroz luty.
Cóz to zimy ciygiym nima,
dło nicegło dugie błóty.

Teroz włorek za włoreckiym
łozsypuje nom bez kójca.
Słowoł w śnieg małe chałpecki,
zasiok zacno skumleć – słójjjca!

Któzby ludziskom dłogłodził,
zawse ik stropiynie gniecie.
I Pon Bucek nas dobrodziej
nie umiołby zyć na świecie.

[Leon Gutner]

Nastrojowa i solidna lekcja gwary .
Nigdy nie jest za póżno na naukę ( ponoć ) więc Leo z uzasadnioną przyjemnością .

Z ukłonem L.G.

[Ewa Włodek]

piyknieście rzekli, Krzesno I somo prowde, ftoż by tom ludziskóm dogłodziuł...


Poczytałam z ogromną przyjemnością, bo dawno już takiej fajnej sytylizacji nie spotkałam. I uśmiechnęłam się, więc też mnóstwo ciepła z uśmiechami pod ten śnieg posyłam...
Ewa

[Julka]

Leo
Ewunia

Wielkie dzięki! ładnie się skomponuje z tym sniegiym, co tak za łoknami sypie.
Nie wiem czy u Was też, ale u mnie tak.

Ano widzicie, nie umiym płolskiegło w wiyrsykak uzywać jak nolezy, tło se gwarom pogodom.
A kaz ta krytycno beskurcyjo? A cóz tu napise, kie nie wiy jak mo być
Bło ki djobeł sie ta zno na gwarze, kie już nik prawie tak godać nie umiy i jak nawet casym sie znojdzie taki, có jakosik zagro kumedyje, tło nie cołkiym mu sie tło udo, bło przecie wyucono tło inło rłola,
a nie jegło rłodzimo z dziada pradziada.

He he, aliek se płogodała

[Malwina]

Zachwycam się Twoją gwarą, bo to i do rymu i z morałem

[Julka]

Malwinko
Dziękuję, bardzo mi miło.
z buziolem

[skaranie boskie]

Moje zdanie już znasz Alegorio.
Piknie!