Z popielnika

[Alek Osiński]

Powiedzmy sobie szczerze, końcówki dobierane
są losowo, bo liczy się suspens, a jeśli wierzyć
życiu, także fachowość w poczuciu zawodu.

Jeśli już się mylić to po całości i z dystansem,
bez cukru orbitując w atmosferze reklamy. W sam
raz – pierś pełna wiatru i różnice, które robią z tata

wariata, a z dziadów improwizacje w kostiumach z lat
zdrowej tęsknoty, karząc odczytywać po swojemu każdą
kolejną puentę. Posłowie jednak będą musieli odprawić

się sami, my za to posiedzimy przed drogą i zimie
dmuchniemy w nos. Niech nie myśli, że nakarmi się
zabitymi rękami i pamięcią o czerwonych, kiedy

w piecu cudownie ocalony żołnierzyk oddaje cynowe serce
za czarny kwiat i damy się palą, żeby zobaczyć jak można
pięknie odejść, bez potrzeby mierzenia z kretesem.

[eka]

Na Wojtusia z popielnika, powrót taty, dziady, odprawa posłów greckich, parę frazeologizmów... mix który bardzo okrężną drogą, w barokowym przepychu aluzji, chce zimie, karmiącej się zabitymi rękami dmuchnąć w nos.
Jak dla mnie to przekaz o krytyce pozostającej w zasadniczym błędzie:

Jeśli już się mylić to po całości i z dystansem,
bez cukru orbitując w atmosferze reklamy. W sam
raz – pierś pełna wiatru i różnice

Suspens odracza czasem beznadziejny finał, suspensorium chroni do czasu.

[marta zoja]

Alku wczytuje się w tu i teraz...pozostaje ostudzić nieco zapał...niech spłonie, to co ma spłonąć...

w piecu cudownie ocalony żołnierzyk oddaje cynowe serce
za czarny kwiat i damy się palą, żeby zobaczyć jak można
pięknie odejść, bez potrzeby mierzenia z kretesem


damy powiadasz za

https://youtu.be/QhZ04ruakxg

[Mirek]

biedny żołnierzyk ... ech zawsze do tyłu

[em_]

w piecu cudownie ocalony żołnierzyk oddaje cynowe serce
za czarny kwiat i damy się palą, żeby zobaczyć jak można
pięknie odejść, bez potrzeby mierzenia z kretesem.

- zabieram ten fragment

[Alek Osiński]

niech spłonie to co ma spłonąć" - racja,
a może nawet nieunikniona konieczność...

Dzięki Wam za komentarze