Wiedząca

[Mirek]

Las nocą jest tylko czernią.
Pokręcone ręce sosen,
ślepia próchna w świetle
lodowatej pełni. Cisza jak kot łasi się
do nóg, przeciąga leniwie.
Nie ma ludzi. Zapomniani bogowie,
znudzeni czekają na uroczysku.

Szeptunka Dunia wie.
Rozsypuje kruszyny, czyta z mgły.

[eka]

Cisza jak kot łasi się
do nóg, przeciąga leniwie.
Nie ma ludzi. Zapomniani bogowie.
znudzeni czekają na uroczysku.

Szeptunka Dunia wie.
Rozsypuje kruszyny, czyta z mgły.

Klimatyczne.
Mistyczny niemal moment stawania przed innością świata bez ludzi. Samotnego wchodzenia w imperium natury.
-------------------------------
Las nocą jest czernią. Fakt, a człowiek czuje niepokój i fascynację.

ślepia próchna w świetle

Fonetyczny nadmiar czegoś... i myśl się zatrzymuje.
Próchno Berenta.
Grzybnia świecąca złudnym światłem.

Ciekawy wiersz.

[Mirek]

Ciekawy wiersz.

dzięki

[tabakiera]

Bardzo klimatycznie, obrazowo. Czuje się i widzi.
(...) zapomniani bogowie.
znudzeni czekają na uroczysku, - tu jest wg mnie za dużo epitetów.
Stosujesz interpunkcję w sposób tradycyjny, a "znudzeni" napisałeś małą literą po kropce.
Tyle mojego czepiania, ogólnie podoba się,
pozdrawiam.

[Mirek]

a "znudzeni" napisałeś małą literą po kropce

bo to miał być przecinek ale na mojej klawiaturze się gałgan zamienił z kropką

[coobus]

Nie czytałem Bondy, mało wiem o szeptunce Duni. Ale ten las nocą przemawia do mnie. Uległem słowom i formie

[alchemik]

Bardzo mi się podoba ten malowany czernią nocy wiersz.
Oglądam go niemal, nie czytam.
Przy czym mam wgląd na zewnętrze, pięknie, magicznie naszkicowane bezludzie, oraz
budzącą się we wnętrzu magię, którą może odczytać tylko wiedząca, wiedźma,
szeptucha, bądź artysta, czy to malarz, bądź poeta.

Jurek

[Niedzisiejszy]

Las w nocy rzeczywiście jest piękny, choć trochę przerażający swoja mistycznością, mrokiem, w którym się tonie, drzewa przypominające mitologiczne postacie, czasem gotowa wystraszyć lekkim powiewem wiatru gałąź, jest magia, i Ty tą magię w pełni oddałeś

Pozdrawiam, i mam nadzieję, że kiedyś opiszesz las o poranku, bo jest równie piekny

[Henryk VIII]

Bardzo plastyczne obrazy; tajemnicze, sięgające korzeniami do mitologii Słowian.

[Alga]

W bardzo krótkim wierszu namalowałeś klimat z jego odcieniami ciemności, trzaskami, temperatura światła księżyca, jakbym widziała drzewa rysowane w bajkach przez J.M. Szancera.

Całkowicie zgadzam się z Eką - we wspomnianym wersie dwa razy ś w bliskim sąsiedztwie przeszkadza.

Urokliwe, magiczne, hipnotyzujące wersy.

Pozdrawiam