na przystanku siódme niebo

[iTuiTam]

• • • na przystanku siódme niebo
      czeka na nasze słowo
      
      szlakiem dni podchmurnych
      trafiamy się sobie
      
      dzięcioł wstukuje serca
      w rytmiczne zapomnienia
      
      a na ziemi błyszczy woalka
      porzuconej zimy
      
      pod sześcioma niebami
      świat nie ten od dawna
      
      klucz szyfru połknęła codzienność
      
      
      iTuiTam
      16 III 2016

[eka]

Elu, pewne że czeka.
Codzienność, bywa, że ustępuje. Szyfr i deszyfrant nie zawsze w umysłach ludzi.

Bardzo spokojny, ciut melancholijny wiersz, ale nie pięć, nie trzy, nie dwa - a sześć nieb nad peelką i bohaterem.
Pozdrawiam.

a na ziemi błyszczy woalka
porzuconej zimy

Bezcenne.

[tabakiera]

"szlakiem dni podchmurnych
trafiamy się sobie" - przepięknie.

Skoro taki początek, nie sposób nie czytać dalej, a tam wszystko na swoim miejscu, przemyślane.

Wiersz na wysokim poziomie, z bardzo dobrą puentą.

[Alek Osiński]

szlakiem dni podchmurnych
trafiamy się sobie

dzięcioł wstukuje serca
w rytmiczne zapomnienia

a na ziemi błyszczy woalka
porzuconej zimy

[coobus]

Szczególny to przystanek, gdzie

trafiamy się sobie

nie wiem, czy szóste niebo nie zabrzmiałoby lepiej w liczbie pojedynczej. Ale to taka luźna uwaga, której sam nie jestem pewien. Z wiosennym pozdrowieniem, Elu (wyobrażam sobie wiosnę w twoim arboretum, że tak to nazwę)

[Marcin Sztelak]

Zdecydowanie trafiamy się sobie, nawet niekoniecznie pod siedmioma niebami, bywa że pod jednym.
Bardzo dobry, delikatny liryk.

Pozdrawiam.

[Alga]

Skondensowany, a jednak wysublimowany.

"szlakiem dni podchmurnych trafiamy się sobie" - to piękna fraza.

Pozdrawiam

[skaranie boskie]

Elu, dołóż jeszcze moją uwagę, że wiersz wart jej jak mało który.
Piękne frazy, naprawdę niełatwo tak dobrać słowa.

[iTuiTam]

Elu, pewne że czeka.
Codzienność, bywa, że ustępuje. Szyfr i deszyfrant nie zawsze w umysłach ludzi.

Bardzo spokojny, ciut melancholijny wiersz, ale nie pięć, nie trzy, nie dwa - a sześć nieb nad peelką i bohaterem.
Pozdrawiam.

a na ziemi błyszczy woalka
porzuconej zimy

Bezcenne.

Dziękuję za komentarz, Ewo.
Tak, nieba są i będzie ich coraz więcej i one też poczekają. Będą zawsze czekać, są cierpliwe.

serdecznie
iTuiTam