tytuł

[em_]

zerwał się wiatr i pozamykał okna
tkwiliśmy tak cicho jak cichy może być człowiek

oprócz bicia serca nie istniejąc wcale

białe kartki uśpione w przedsionkach czerni
białe ściany jak oszronione pudło
gdzie rzeczy odchodzą w zapomnienie

więc zerwał się wiatr
zabierając nam sprzed oczu niedoczytany zwiastun

teraz nie wiemy gdzie i pod jakim imieniem
urodzi się

i przed czym nas ostrzeże

[eka]

jak cichy może być człowiek

oprócz bicia serca nie istniejąc wcale

Przejmujące, wzruszające porównanie.

Tytuł - niedoczytany zwiastun... ledwie niezwerbalizowana zapowiedź nadziei, która może powtórzyć się klęską.
Delikatnie, melancholijnie poprowadzony wiersz.

[Marcin Sztelak]

Ciekawy wiersz, mimo pewnego pesymizmu jednak pełen nadziei, bo mimo wszystko się urodzi i ostrzeże mimo wszystko.

Pozdrawiam.

[Alga]

Bardzo mnie ujął, moim zdaniem siła jego twki w wersach 2-3 oraz w 3 ostatnich.

Całość na tak.

Pozdrawiam

[em_]

Dzięki

[ELKA]

Pięknie Em. Wzruszasz ma maxa. Wersy zaznaczone przez Ekę, klękajcie narody- pozwolisz, że zabiorę?


Pozdrawiam.elka.

[em_]

Dzięki Elko

[coobus]

Za ten wiersz duże brawa. Najlepszy w mojej ocenie z tych, które dziś miałem okazję poczytać

[em_]

Dziękuję Coobus