wiosna na pointach

[pastel]

wiosną wjadę ci w oczy
i siądę dmuchawcem
na rzęsach
bo kiedy je zamykasz
skupiam się nareszcie
i liczę
piegów zwinne eskadry
a w nich mały nosek
zadarty
i ciepły kącik w ustach
jakby czekał na mnie
taktycznie
a wtedy cichną wiersze
gdzieś na czubkach palców
puenty

[tabakiera]

Troszkę nadużyłeś "i" i "na".
Wiosennie i cieplutko.

[pastel]

Zmieniłem odrobinkę, bo rzeczywiście się rozwiośniłem
Merci... Tabakiero

[Koleś]

wiosną wjadę ci w oczy

Jakoś dziwnie mi tu wygląda słowo "wjadę", jakby było z innej bajki. Tego "i" zdecydowanie za dużo, ale gdyby od każdego "I" zacząć osobną strofę, to mogłoby to lepiej wyglądać i tak by nie przeszkadzało, moim zdaniem.
Brakuje mi też trochę konsekwencji, bo skoro w tytule jest pointa, to dlaczego w ostatnim wersie już puenta?

Ładny, wiosenny wiersz, taki pełen pozytywnej energii, niestety wykonanie techniczne mnie nie przekonało i ściąga całość nieco w dół.

Pozdrawiam.

Edit.
O, dokonałeś zmian. Jest troszkę lepiej, ale spróbowałbym podzielić to na strofy (jak wspomniałem wcześniej), wtedy nawet ta przewaga "i" mogłaby być atutem tego wiersza.

[pastel]

Pointy, a puenta, to czasami dwa różne pojęcia.
Pointy, to profesjonalne buciki baletnicy, którą u mnie personkfikuje wiosna, a puenta, to najmocniejszy akcent wiersza w ostatnim jego... podrygu
Wiem, że to nie jest doskonałe i dziękuję Ci za czas i komentarz, koleś. Jakoś tak ze mnie "wyrwało" w parę minut. Zatem trudno się dziwić

[Koleś]

Cholera, nie wiedziałem o tych pointach. W takim razie, cofam to, co napisałem wcześniej, uznaj to za nieaktualne.

[Leon Gutner]

Trochę tu chaosu .
To - wjadę - jakoś nie pasuje do całości podobnie zresztą jak słowo - taktycznie
Poczytałem z ciekawością ale nie zatrzymało na dłużej .

Z uszanowaniem L.G.