Martwe zwierzę

[Marcin Sztelak]

Świat wciąż jest
stereotypowo okrągły – czytaj nudny,
aż się nie chce zdobywać nowych
kontynentów.

Już lepiej czarne dziury poza granicami
układów. Także planetarnych.
Oczywiście mamy jeszcze życie
po życiu.

Na wystawie, za szybą, jednak takie zarastanie
kurzem, czasami pchłami ma sporo minusów.
Chociaż z braku propozycji podróży;
nie, mimo wszystko też nudne.

Już lepiej zostać kolejnym odkrywcą,
dajmy na to drogi do Indii.
Byle nie dać się wypchać,
bo zamiast oczu szklane kulki.

[ELKA]

Byle nie dać się wypchać,
bo zamiast oczu szklane kulki

Zabieram, dopóki czuję życie... Podoba mi się ten wiersz. Dobry, ale Ty innych przecież nie piszesz.

Pozdrawiam.elka.

[tabakiera]

Marcin, w tytule nie postawiłeś ogonka - "zwierzĘ".

Jak zwykle u Ciebie - wprawna ręka, ładne przerzutnie, gra skojarzeń, mroczny temat.

Świetne powiązanie ostatniej strofy z tytułem.

[Koleś]

Martwe zwierzę - martwy człowiek.
Marcin, masz dar pisania takiego, że Twoje wiersze czyta się i przeżywa jednocześnie. Doskonale prowadzisz wersy i pięknie je układasz, fajnie operujesz przenośniami, nie boisz się interpunkcji i fajnie rozkładasz nią akcenty.
Tutaj troszkę się zagadałeś, ale i tak, czytało się świetnie.

Pozdrawiam.