Róża pustyni

[Mchuszmer]

Róża pustyni

usypana z piasku
w ostre i nieregularne wzory

dotknij

płatki miękną
nasiąkając krwią

[alchemik]

Przypadek i wzór.

Czy wzór, oraz piękno, które reprezentuje, może być przypadkowy?

Róża piaskowa, to przykład krystalizacji gipsu, a właściwie anhydrytu, czyli siarczanu wapnia. Uwadniając się bardzo powoli w warunkach pustynnych, dodatkowo krystalizując wokół wtrętów kwarcowych, czyli ziarenek piasku, tworzy piękne kamienie przypominąjce różę.

Tę suchą definicję stworzyłem przed chwilą, żeby przeciwstawić ją pięknu natury oraz poezji.
Czy wiesz, Simonie, że róża pustyni jest kamieniem alchemicznym?

Róża to jednocześnie symbol. Wywołuje wiele skojarzeń. Nawet te intymne, seksualne. Niemniej reprezentuje piękno.

I Twój okruch jest piękny.
Ostre krawędzie mogą spowodować, że pocieknie krew.
Krew to nasza substancja wewnętrzna.
Niektóre religie mówią nawet, że zawiera duszę.

Barwi kwiat na czerwono naszymi emocjami.

Dziękuję Ci, Szymonie, za przypomnienie tego pięknego wiersza.

Jurek

[Mchuszmer]

Hej, Jurku. Fajnie, że go pamiętasz (wow, to ma już 2 lata, na moje pisanie to pleonazm, tfu, paleolit). Dzięki za poetycki koment i ciekawe spostrzeżenia:-)

Tak, w interakcji może zranić, coś za coś
Seksualne skojarzenia wywołuje i u mnie, i u innych, ciesze się, to znacznie poszerza odbiór.
O przypadku nie myślałem, bardziej wzorze trudnym do ogarnięcia przynajmniej z oddalenia ;-).
Zastanawiałem się kiedyś, czy określenie "nieregularne" nie zamąci, bo trudno krystalicznej strukturze przypisać nieregularność, ale mnie bardziej szło o to, co widzimy na poziomie oka nieuzbrojonego.

Kamieniem alchemicznym - nie wiedziałem, przyznam że prócz popularnej definicji zagłębiałem się w różę 8-) bardziej pod kątem jej potencjału metaforycznego, heh, chyba wrócę do tematu, to się może jeszcze czegoś dowiem o tym mini.
A co, jako Al Chemik chciałbyś z niej coś wydestylować? Może być taka już nasiąknięta krwią dziewic?

[eka]

Kruchość w ostrości, harmonia nieregularności.
Piękno w cierpieniu.
Wrażliwość.
Chłód słony.

-------------------------------------------------------
Emocje i pojęcia w trakcie i po czytaniu.
Piękna miniatura.

[Mchuszmer]

Kruchość w ostrości, harmonia nieregularności.
Piękno w cierpieniu.
Wrażliwość.
Chłód słony.

Pięknie :-)

Emocje i pojęcia w trakcie i po czytaniu.

Czegóż więcej chcieć.
Dziękuję, Ewa

[Lucile]

Mchuszmerze, szeptać będę, by zbyt głośnym szmerem nie zakłócić nocnej ciszy,
a chce mi się krzyczeć!

Wracam i wracam do Twojej mini.
Za każdym razem mam to samo skojarzenie.
Jest tak silne, powracające i bolesne,
że - w końcu - postanowiłam je wyartykułować.

Ale najpierw - pełna zgoda z opiniami alchemika i eki
i ode mnie wielkie za
Różę pustyni,

piszesz:

dotknij

płatki miękną
nasiąkając krwią

za każdym razem, jak czytam te wersy, mam przed oczami - nie obraz pięknego
i poszukiwanego pustynnego zjawiska krystalizacji gipsu, chyba też kwarcu
(nie jestem pewna), ale - i natychmiast - brutalną scenę okrutnego rytuału
(by nie rzec wprost, barbarzyństwa) obrzezania dziewczynek.
Na samą myśl ogarnia mnie przerażenie.
Bo przecież to się dzieje naprawdę! Może nawet i teraz.
Kilka lat temu nakręcono film Kwiat pustyni, oparty o autobiograficzną powieść Waris Dirie.
Może znasz film, lub książkę.
Czytam Twoje wersy i widzę tę piękną, młodą dziewczynę, którą okaleczono w ten sposób.

usypana z piasku
w ostre i nieregularne wzory

dotknij

lotne - ulotne, ruchome piaski, piękne i zwodnicze.
Najbardziej groźne przez swoją nieprzewidywalność.
Czy to one będą najlepszą obroną pustynnej róży

Może moja wyobraźnia poprowadziła mnie w rejony obce Twojej miniaturce,
ale na tym przecież polega magia poezji - iść za obrazami (swoimi) wywołanymi jej przekazem.

Dziękuję za emocje i... mimo wszystko sogni d`oro
Lu cile

[Mchuszmer]

Witaj Lucile :-),

powiem tak; chociaż inspiracją był kwiat (adenium obesum) oraz minerał i myśl o relacjach,
to Twoja interpretacja jest dla mnie bardzo spójna i wartościowa (cieszy, że pamięta się o problemie tego rytuału - pewnego rodzaju piętna niewolniczego - na szczęście kobietom oferowane są od jakiegoś czasu rekonstrukcje),
zresztą już taka interpretacja padła, teraz znów cieszy mnie, że się pojawiła i wzbogaciła wachlarz odczytów.
Książki jeszcze nie czytałem, znam film (kurczę, zwykle obiecuję sobie, że będzie odwrotnie).

lotne - ulotne, ruchome piaski, piękne i zwodnicze.
Najbardziej groźne przez swoją nieprzewidywalność.
Czy to one będą najlepszą obroną pustynnej róży

Świetnie powiedziane.
Dzięki za zatrzymanie i piękny opis wrażeń,
no, i, heh, mimo wszystko albo właśnie ;-)

[ajw]

Róża pustyni może być też miejscem na ciele pustynnej kobiety, które zostało obrzezane.
Daje do myślenia to "w ostre i nieregularne wzory", a potem

"dotknij

płatki miękną
nasiąkając krwią"

Jak widzisz ta miniatura ma ogromną przestrzeń ..
Pozdrawiam

[Mchuszmer]

Dziękuję za wczytanie i ślad, Ajwona

[Henryk VIII]

Witaj,
piszesz:" usypana z piasku
w ostre i nieregularne wzory

dotknij

płatki miękną
nasiąkając krwią"

Ja tu czytam odniesienia do mitologii - a konkretnie do działań Dejaniry.
W mitologii krew jest symbolem zguby ( a patrząc dalej - wręcz śmierci). Wszak owa Dejanira posunęła Heraklesowi koszulę nasączoną krwią centaura Nessosa - heros konał w nieludzkich męczarniach, a sama Dejanira ... wiadomo...
W zderzeniu z pustynią nabiera to głębszego sensu. Bo czyż przebywając pomiędzy sobą - ludnie, chętnie, codziennie - nie doświadczamy i pustyni ( samotność), i częstego cierpienia?...
Ja tak to widzę...

h8