Córeczka

[MarekSz]

wymyśliłem cię moja córeczko
wynalazłem na dnie wyobraźni
żebyś mogła być iskiereczką
co mi drogę oświetli wyraźnie
wyszukałem cię moja córeczko
w pustce która roztacza się wokół
żebyś była mej duszy ucieczką
gdy jak granat wybucha niepokój

moja śliczna maleńka dziewczynko
co cię sen piękny przyniósł w prezencie
kiedy spałem sam nie wiem czy w rynku
miasta czy też na drogi zakręcie
jesteś teraz prawdziwa i piękna
i choć własnym potrafisz żyć życiem
dzięki tobie się pustki nie lękam
i z daleka cię kochać chcę skrycie

wymyśliłem cię, moja córeczko
głosem serca stworzyłem twą postać
zechciej więc płochych myśli mych dziecko
do starości przy boku mym zostać...

[lczerwosz]

Jesteś bardzo nierówny. Tu taki delikatny, a dopiero obrugałem Cię za przyduże Ego.

[alchemik]

Bardzo pięknie i emocjonalnie.
Nie będę się nawet czepiał formy, bo to zbyt ładne.
Nawet dojrzałe przerzutnie są, Marku.

Jurek

[tabakiera]

Niekonsekwentnie stosujesz interpunkcję.
Niby jej nie ma, a jednak miejscami pojawia się (w ostatniej strofie)
Wielokropek jestem w stanie zrozumieć jako środek podkreślający treść, przecinka już nie.

Wprowadziłabym ją do całego wiersza, aż się o nią prosi.

Rozumiem, że tymi brakami wywołujesz mnie do tablicy.

Wiersz jest prosty, ale nie prostacki. Sentymentalny, ale brzmi prawdziwie.
Zdecydowanie lepszy od tego o miłości, tam nie postarałeś się,
pozdrawiam.

[MarekSz]

Ojej! Naprawdę tak myślicie wszyscy?
Tabakiera, ten przecinek to czysty przypadek jest. Najpierw próbowałem z przecinkami ale mnie wk... no wiesz, co mi zrobiły mi. To je hurtem wywaliłem na zbity ryj. Jeden się chyba gdzieś zakamuflował i został. Tylko nie wiem, jak go teraz usunąć nie wiem.
Alchemik, czułem, że się zrozumiemy. Mam dużo wierszy w zeszycie, bo jestem poetą od dawna jestem. tak w ogóle to bezrobotny jestem, ale może zmienię zawód niedługo. Naprawdę jesteś super gość jesteś, że się tak potrafisz zająć początkującym adeptem sztuki przez duże Sz. Dziękuję ci bardzo dziękuję.
Lczerwosz, ta nierówność to wynika z moich stanów emocjonalnych wynika. Raz jestem świrem, raz czułym ojcem albo kochankiem. Jarzysz? To takie artystyczne jest, bo ja mam artystyczną duszę mam.

[Leon Gutner]

Lepiej niż w pierwszym wierszu który dziś tu czytałem ale pochwał poprzedników nie poprę .
Wiersz skończył mi się z pierwszą - całkiem znośną strofą . Przerzutnie też całkiem całkiem .
Pomysł wart uwagi . Większa dbałość o rymy
Ale nie da się odnieść wrażenia ze to jednak wiersz początkującego adepta .

Ja bym jednak dalej podążał tą drogą - zaczerpnął nieco teorii i próbował dalej .
Leo będzie podglądał

Z uszanowaniem L.G.

[tabakiera]

Leonie, masz rację.
Ale młodych trzeba wspierać, więc odnosząc się do pierwszego utworu, ten zasługuje na pochwałę.

[Leon Gutner]

Tak - wykazuje pewien progres

Z uszanowaniem L.G.

[Ewa Włodek]

w nastroju - jak bajka dla córeczki, której tak na prawdę - nie ma. I jak westchnienie o tęsknocie za nieistniejącą. Jeśli taki był zamysł, to wiersz się obroni

Pozdrawiam z usmiechem
Ewa

[coobus]

o tęsknocie za nieistniejącą. Jeśli taki był zamysł, to wiersz się obroni

też myślę, że się obroni. Cichy krzyk, który zapewne sam się bezwiednie uwalnia nie raz.. Duża dawka liryki. Nadmiar żalu i tęsknoty wprawdzie aż się przelewa, ale w czasach deficytu uczuć wyrównuje ich głód. Zależy od tego, czego w wierszach szukamy. A każdy szuka inaczej i każdy czegoś innego