Bathroom Story

[Leon Gutner]

Złotówka na zlewie
niczego już nie wiem
policzyć by można rozpacze
rozwiały się smutki bo od dwóch lat prawie
czas jakby się sączył
inaczej

i mydło choć w płynie
też pewnie przeminie
nie zetrzesz niczego nie zmyjesz
do spranej tęsknoty nie wrócisz już nigdy
a wszystko co było
ukryjesz

w tym lustrze na ścianie
znam obraz na pamięć
odbicie jak wierne koszmary
choć czyste i szklane wiadomo nie kłamie
więc patrzysz jak czyni cię
starym

coś cieknie gdzieś z kranu
za dnia na dobranoc
po kropli a bywa że strugą
jest silne jak wiara i mokre jak niemoc
lecz chyba już całkiem
niedługo

niech prysznic wyleczy
nie można już przeczyć
że źródła nam trzeba w potrzebie
czasami się boję tych kropel niczego
i brak mi odwagi
na ciebie

[pallas]

Piękne piszesz wiersze, ale ja chciałbym cię zobaczyć w innej stylizacji. Ta nie jest zła, każdy ma charakterystyczne pisanie.

Zacisze domu jest tak pełne dźwięków, których nie słyszymy, a one nieraz do nas mówią. A o czym tak gawędzą? O miłości, która właśnie taka jest.

Piotr

[Leon Gutner]

W innej stylizacji będzie trudno Pal a wierszami gada wszystko dookoła.
Czasami można usłyszeć

Z podziękowaniem L.G.

[Alga]

Na początku odnosi się wrażenie, ze to ból przemijania li tylko męczy, trzewia targa, rzec by można.
Ale to wiersz rozliczeniowy.
I nie taki pogodny.
Peel woła o konkret.
I przed nim ucieka.

Dojmująco i zgrabnie, przejmująco i przekonująco.

Zastanawia mnie tylko sformułowanie "mokre jak niemoc".

Ale niech się sączy w całości.

Co do innej stylizacji, chętnie poczytałabym.

Pozdrawiam

[Leon Gutner]

Już tłumaczę
Niemoc często sprowadza płacz a płacz to łzy a więc mokro .
A więc mamy mokrą niemoc zamiast oklepanego płaczu .
Obawiam się że inne stylizacje są dla Leona tajemnicą .

Dziękuję za czas nad wierszem .

Z uszanowaniem L.G.

[panek]

Świetny wiersz! Szacun dla autora!

[Leon Gutner]

Autor Pankowi dziękuję

Z uszanowaniem L.G.

[coobus]

Miałeś chęć uronić łezkę, Leo, a wyszła cała kałuża. Wyszła, bo zapewne musiała. Ciekawie skrystalizowała się w słowa.
Wspieram Cię, Leo, w kolejnej próbie wskrzeszenia świata liryki. Zanikającego, niestety. Wspieram Cię brawami

[Leon Gutner]

Twoje wsparcie mistrzu liryczny będzie mi towarzyszyć we wskrzeszeniach których mam jeszcze zamiar dokonać wielu .

Z podziękowaniem L.G.

[tabakiera]

Popłynęłam z tym wierszem.
Lekko, przyjemnie, rytmicznie.
A jednak gorzko i ironicznie.